Επιλογή Σελίδας

Διευκρινισεις & Βελτιωσεις

FAQs

FAQs
Γενικά
Ανάπτυξη & Βελτιώσεις
Βασικές Διευκρινίσεις
Ενεργοποίηση - Απενεργοποίηση
Ονομασία Αρχείων
Διαγραφή σεναρίων
Μοντελοποίηση
Χρήση dwg
Δημιουργία dwg
Δημιουργία Φορέα
Δοκός επί δοκού
Εισαγωγή υποστυλωμάτων
Αντιγραφή φυσικών στοιχείων
Διαχείριση στάθμεων
Αντισταθμία ορόφου
Κεκλιμένη στέγη
Μαθηματικό μοντέλο
2D/3D επιφανειακά
Έλεγχοι μοντέλου
Πυκνότητα
Προσομοίωση πλάκας
Προσομοίωση τοιχίου
Εισαγωγή κοινού πέδιλου
Μεμονωμένες αλλαγές
Συνολικές αλλαγές
Προσομοίωση διατομής
Διαφορές στοιχείων
Προσομοίωση zoellner ή sandwich
Εισαγωγή πλαισίου
Μετατροπή γραμμών
Αρχείο για δημιουργία φορέα
Τροποποίηση διατομής στύλου
Φορτία
Κατανομή φορτίων
LG
Εισαγωγή γραμμικών φορτίων
Ανάλυση
Συνδυασμός φορτίσεων
Άνεμος και χιόνι
Εισαγωγή φόρτισης και συνδυασμών
Σεισμικός συντελεστής
Push over ανάλυση
Προκαταρκτική ανάλυση
Τοιχοπληρώσεις
Κόμβος ελέγχου
Σεισμόπληκτο κτίριο
Διαστασιολόγηση
Ξυλότυπος
Διαστασιολόγηση επιφάνειας
Αλλαγή οπλισμών
Ικανοτικός έλεγχος κόμβου
ΚΑΝ.ΕΠΕ.
SCADA Pro 16
Έλεγχος Βέλων Κάμψης
Μήκη αγκύρωσης με τον EC2
Έλεγχος της διατμητικής αντοχής του κόμβου
Αποτελέσματα
Τοπικοί Άξονες
Φορές & Οπλισμοί
Πλάκες
Χαρακτηρισμός Πλακών
Περισσότεροι Συνδυασμοί
Έλεγχος Παραμορφώσεων
Δοκοί
Οπλισμοί Στηρίξεων

Σύντομη Περιγραφή

Στο παρακάτω εγχειρίδιο θα βρείτε αναφορές και διευκρινίσεις που αφορούν τόσο την καλή λειτουργία του προγράμματος, όσο την εφαρμογή των κανονισμών και την εμφάνιση των αποτελεσμάτων μέσω του SCADA Pro. Θα βρείτε επίσης βελτιώσεις και διορθώσεις που προσφέρουν μεγαλύτερη ευκολία στη χρήση και ακρίβεια στα αποτελέσματα.

Ανάπτυξη & Βελτιώσεις

Βασικός στόχος της ΑCE-Hellas είναι η συνεχής εξέλιξη, προσφέροντας στους πελάτες της λύσεις λειτουργικές και αποτελεσματικές. Για αυτό το λόγο το τμήμα ανάπτυξης της εταιρείας φροντίζει να ενημερώνει διαρκώς τα προγράμματα σύμφωνα με τις νέες νομοθεσίες, τις νέες ανάγκες της αγοράς και ασφαλώς τις απαιτήσεις των χρηστών.

Βασικές Διευκρινίσεις

1. Πως να ενεργοποιήσετε το πρόγραμμα σε έναν υπολογιστή και να το απενεργοποιήσετε και επανενεργοποιήσετε στον ίδιο ή σε άλλο;

Μετά την αγορά του προγράμματος αποστέλλεται στον χρήστη ηλεκτρονικά ο Σειριακός τουΑριθμό.

Ο Σειριακός Αριθμός έχει τα εξής χαρακτηριστικά:

  • Αποτελείται από 16 ψηφία, με αριθμούς και λατινικούς χαρακτήρες, που χωρίζονται ανά 4 με παύλες.
  • Είναι μοναδικός και περιλαμβάνει όλα τα Modules του προγράμματος που έχουν αγοραστεί.
  • Ενδεχόμενη επόμενη αγορά ενός ή περισσότερων Module της ίδιας έκδοσης,προστίθεται στον ίδιο Σειριακό, δίχως να απαιτείται καμία αλλαγή από τον χρήστη.
  • Η αναβάθμιση σε επόμενη έκδοση απαιτεί νέο Σειριακό Αριθμό.

Το πρόγραμμα μπορεί να εγκατασταθεί σε δύο (2) υπολογιστές, αλλά μπορεί να  είναι ενεργό μόνο σε έναν.

Μπορείτε να ενεργοποιείτε και να απενεργοποιείτε το πρόγραμμα, με τρόπο εύκολο, όσες φορές θέλετε, στον ίδιο ή σε άλλο υπολογιστή.

      Για να ενεργοποιήσετε το πρόγραμμα:

Την πρώτη φορά που θα ανοίξετε την εφαρμογή, στο εσωτερικό του περιβάλλοντος του προγράμματος που ανοίγει, θα εμφανιστεί το παράθυρο για την ενεργοποίησή του.

Πιέστε το πλήκτρο Ενεργοποίηση για να ανοίξει το παράθυρο διαλόγου.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Το ίδιο παράθυρο ανοίγει επιλέγοντας το πλήκτρο με το λουκέτο στο παράθυρο του προγράμματος, άνω δεξιά.

C:\Users\adegkle\AppData\Local\Temp\SNAGHTML19900f5b.PNG

–          Εισάγετε τον Σειριακό Αριθμό,

–          Επιλέγετε Ενεργοποίηση μέσω

    Internet και

–          Το πρόγραμμα ενεργοποιείται

    αυτόματα.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Σε περίπτωση που δεν έχετε σύνδεση Internet, ακολουθήστε τις οδηγίες ενεργοποίησης που αναγράφονται σε αυτό.

C:\Users\adegkle\AppData\Local\Temp\SNAGHTML255f8da3.PNG

Όταν το πρόγραμμα ενεργοποιηθεί, το πεδίο με τον Σειριακό Αριθμό απενεργοποιείται και η εντολή που πριν έγραφε Ενεργοποίηση μέσω Internet γράφει Απενεργοποίηση μέσωInternet.

      Για να απενεργοποιήσετε το πρόγραμμα:

Ανοίγετε το πρόγραμμα και πιέζετε την εντολή με το λουκέτο

–          Επιλέγετε Απενεργοποίηση μέσω

    Internet και

–          Το πρόγραμμα απενεργοποιείται

   αυτόματα.

Τώρα μπορείτε να ενεργοποιήσετε το πρόγραμμα σε άλλον υπολογιστή.

2. Πώς να ονομάζετε τα αρχεία του SCADA;

Απαραίτητη προϋπόθεση για να δουλέψουν οι εντολές του προγράμματος είναι να δώσετε στο αρχείο ένα όνομα.

Το όνομα του αρχείου πρέπει να αποτελείται από το πολύ 8 λατινικούς χαρακτήρες ή/και αριθμούς, χωρίς κενά και χωρίς τη χρήση των ειδικών χαρακτήρων (/, -, _ ) (π.χ. ΑRXEIO1). Το πρόγραμμα δημιουργεί αυτόματα ένα φάκελο όπου καταχωρεί όλα τα στοιχεία της μελέτης σας. Η “Θέση” του φακέλου, δηλαδή το σημείο  που θα δημιουργηθεί ο φάκελος αυτός, θα πρέπει να βρίσκεται στο σκληρό δίσκο. Σας προτείνουμε να δημιουργήσετε έναν φάκελο στο C(π.χ. MELETES), όπου θα βρίσκονται όλες οι μελέτες του SCADA (π.χ. C:\MELETES\ARXEIO1)

ΠΡΟΣΟΧΗ: Όλη η διαδρομή θα πρέπει να είναι με λατινικούς χαρακτήρες ή/και αριθμούς,χωρίς κενά και χωρίς τη χρήση των ειδικών χαρακτήρων.

3. Ποια αρχεία πρέπει να σβήσω για να διαγράψω τα σενάρια της ανάλυσης ή της διαστασιολόγησης;

Το πρόγραμμα δημιουργεί αυτόματα έναν φάκελο με το δοσμένο όνομα που περιλαμβάνει υποφακέλους, έτοιμους να υποδεχτούν όλα τα στοιχεία της μελέτης. Αναλυτικά, στον κάθε υποφάκελο βρίσκονται:

scanal:                τα αρχεία της ανάλυσης

scades_c:             τα αρχεία της διαστασιολόγησης των στοιχείων από μπετόν

scades_Sid: τα αρχεία της διαστασιολόγησης των μεταλλικών στοιχείων

scades_Synd:     τα αρχεία της διαστασιολόγησης των μεταλλικών συνδέσεων

scainp:                τα αρχεία εισαγωγής των δομικών στοιχείων και των πλακών

scapush: τα αρχεία της ανάλυσης (για επόμενη έκδοση)

scatmp: temporary files

tmp: temporary files

progect.inf: data base–πληροφορίες

Αν λοιπόν επιθυμείτε να διαγράψετε τα σενάρια της ανάλυσης, αρκεί αν σβήσετε τον φάκελοscanal και αντίστοιχα για τα σενάρια της διαστασιολόγησης τον αντίστοιχο φάκελο scades.

ΠΡΟΣΟΧΗ: Το σβήσιμο των φακέλων αυτών συνεπάγεται τη διαγραφή των default σεναρίων της ανάλυσης και της διαστασιολόγησης αντίστοιχα. Επομένως στα αντίστοιχα παράθυρα Σενάριο>Νέο δε θα υπάρχουν πλέον προκαθορισμένα σενάρια. Συνεπώς ο χρήστης θα πρέπει να δημιουργήσει εξαρχής τη λίστα των σεναρίων που επιθυμεί, ορίζοντας όλες τις παραμέτρους (π.χ. τις μονάδες στην παράμετρο Φορτίσεις).

Μοντελοποιηση

4. Με ποιους τρόπους χρησιμοποιείται ένα dwg/dxf αρχείο ως βοηθητικό;

Η εισαγωγή ενός βοηθητικού αρχείου dwg/dxf, μπορεί να χρησιμοποιηθεί με διάφορους τρόπους.

  1. Με απλή εισαγωγή, δουλεύει ως υπόβαθρο προσφέροντας,

–     είτε έλξεις στις γραμμές σχεδίασης, για τον χειροκίνητο τρόπο,

–     είτε περιγράμματα, για τον ημιαυτόματο τρόπο εισαγωγής στοιχείων με χειροκίνητη επιλογή.

  1. Με χρήση της εντολής dwg/dxf, προσφέροντας ένα τελείως αυτοματοποιημένο εργαλείο που επιτρέπει την αναπαραγωγή μίας και μόνο κάτοψης στους επιλεγμένους ορόφους και την αυτόματη δημιουργία του φορέα. Η χρήση της εντολής αυτής θέτει κάποιες προϋποθέσεις στη σχεδίαση του dwg/dxf αρχείου, προκειμένου να αναγνωριστούν οι διατομές και να δημιουργηθεί το στατικό μοντέλο του σχεδίου.
5. Πως πρέπει να είναι φτιαγμένο το dwg/dxf αρχείο που θα χρησιμοποιηθεί ως βοηθητικό;

Ένα dwg/dxf αρχείο για θα χρησιμοποιηθεί ως βοηθητικό θα πρέπει να είναι σχεδιασμένο έτσι ώστε:

–          Η κάθε κάτοψη που θα χρησιμοποιηθεί ως βοηθητικό αρχείο να βρίσκετε σε ξεχωριστό αρχείο το οποίο να μην περιλαμβάνει άλλα σχέδια πέραν της εκάστοτε κάτοψης με όλες τις σχεδιαστικές της οντότητες.

–          Oι γραμμές (lines ή/και polylines) που καθορίζουν, τόσο τους στύλους, όσο και τις δοκούς και τους προβόλους, να ανήκουν σε μία και μόνο δική τους ξεχωριστή στρώση (layer).

–          Το βοηθητικό αρχείο εισάγεται στο περιβάλλον του SCADA στην ενεργή στάθμη ΧΖ ταυτίζοντας την αρχή των αξόνων με το ανώτερο αριστερό σημείο του σχεδίου .Κατά την εισαγωγή περισσότερων βοηθητικών σχεδίων καθ’ ύψος προσέξτε το σημείο εισαγωγής ώστε να επιτυγχάνεται η σωστή καθ’ ύψος συνέχεια των ορόφων.

Κάτοψη 1 (dwg)

Κάτοψη 2 (dwg)

Κάτοψη 1 (SCADA)

Κάτοψη 2 (SCADA)

Συνοψίζοντας όλα τα παραπάνω, συμπεραίνουμε ότι: το αρχείο dwg/dxf που θα χρησιμοποιήσουμε για την αυτόματη αναγνώριση θα πρέπει να περιλαμβάνει μία και μόνοκάτοψη.

Στις περιπτώσεις φορέων χωρίς τυπικό όροφο, ή με περισσότερους τυπικούς ορόφους, ή και με  τελείως διαφορετικές κατόψεις καθ’ ύψος, δημιουργείται η ανάγκη για εισαγωγή περισσότερων βοηθητικών αρχείων. Το SCADA δίνει τη δυνατότητα στο μελετητή να εισάγει όσα αρχεία dwg/dxf επιθυμεί (αρκεί να περιλαμβάνουν μία μόνο κάτοψη το καθένα). Αυτά αποθηκεύονται στο αρχείο της μελέτης και μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη δημιουργία του στατικού μοντέλου, συνδυάζοντας τον πλήρως αυτόματο τρόπο, με τον ημιαυτόματο και τον χειροκίνητο.

6. Διαφορές μεταξύ Αυτόματης και Χειροκίνητης διαδικασίας δημιουργίας του φορέα από dwg/dxf;

Ας δούμε αναλυτικά τον τρόπο λειτουργίας των δύο διαδικασιών, προκειμένου να εντοπιστούν οι διαφορές και να γίνει κατανοητό, γιατί η επιλογή στην εντολή “Αυτόματη Εισαγωγή Συνδετήριων Δοκών” είναι απενεργοποιημένη όταν έχει ήδη δημιουργηθεί το αρχείο της μελέτης

ενώ το αντίθετο συμβαίνει στην αρχική αυτόματη διαδικασία.

Αυτόματη Διαδικασία

Στην διαδικασία αυτή, που μπορεί να επιλεγεί από την έναρξη του προγράμματος, έχουμε τη δυνατότητα να εισάγουμε μόνο ένα dwg/dxf το οποίο μπαίνει πάντα στη στάθμη 0.

Έτσι, αφού ορίσουμε τις στάθμες του φορέα:

στο πλαίσιο διαλόγου της αυτόματης αναγνώρισης:

δηλώνουμε κατά τα γνωστά τα layers και γίνεται αυτόματα η συνολική αναγνώριση του φορέα.

Δύο σημεία που χρειάζονται προσοχή:

α) Ο τρόπος λειτουργίας της αυτόματης διαδικασίας είναι πως πρώτα αναγνωρίζει (δημιουργεί) ως φυσικές οντότητες τις κολώνες και τα δοκάρια στη στάθμη που εισάγεται τοdwg/dxf  (που είπαμε πως εδώ είναι η 0) και στη συνέχεια τα αντιγράφει στις στάθμες που ορίζονται στην επιλογή “Εφαρμογή”.

Άρα τα στοιχεία θα υπάρχουν στη στάθμη που έχει εισαχθεί το dwg/dxf και στις στάθμες εφαρμογής. Το ίδιο φυσικά σκεπτικό ακολουθείται και στη χειροκίνητη διαδικασία που θα δούμε παρακάτω.

β) Η επιλογή   με το τσεκάρισμά της, μετατρέπει τα δοκάρια που αναγνωρίστηκαν στη στάθμη 0 (εκεί που είπαμε πως μπήκε το αρχείο) σε συνδετήρια με τις ίδιες διαστάσεις. Το ξετσεκάρισμά της δεν αναγνωρίζει καθόλου δοκάρια στη στάθμη 0.

Χειροκίνητη διαδικασία

Πριν περιγράψουμε τα βήματα που πρέπει να ακολουθήσουμε στη χειροκίνητη διαδικασία πρέπει να τονίσουμε πως αυτή μας δίνει την ευελιξία να εισάγουμε διαφορετικά dwg/dxf ανά στάθμη  για αυτό και ο τρόπος λειτουργίας είναι λίγο διαφορετικός. Δουλεύουμε δηλαδή με τη λογική των σταθμών.

Το πρώτο βήμα είναι να ξεκινήσουμε ένα νέο αρχείο και κατά τα γνωστά να δημιουργήσουμε τις στάθμες.

Στη συνέχεια εισάγουμε το αρχείο dwg/dxf στη πρώτη στάθμη της ανωδομής (τη πρώτη στάθμη πάνω από τη στάθμη θεμελίωσης) και εάν ο όροφος είναι τυπικός επιλέγουμε την εντολή “Αναγνώριση Διατομών” -> “Υποστυλώματα” και αναγνωρίζουμε τα στοιχεία μας (Κολώνες, Δοκοί) στη στάθμη εισαγωγής και σε όσες στάθμες ορίσουμε στην “Εφαρμογή”(Προσοχή! Η εφαρμογή εδώ αφορά μόνο στάθμες ανωδομής).

Αν δεν έχουμε τυπικό όροφο, επαναλαμβάνουμε τη παραπάνω διαδικασία σε όσες στάθμες ανωδομής έχουμε εισάγει τα διαφορετικά dwg/dxf.

Τέλος πηγαίνουμε στη στάθμη θεμελίωσης και εισάγουμε το αρχείο dwg/dxf το οποίο περιέχει τα στοιχεία θεμελίωσης ή την κάτοψη εκείνη που περιέχει τις κολώνες που καταλήγουν στη θεμελίωση καθώς και τις δοκούς στις θέσεις των οποίων θέλουμε να δημιουργηθούν συνδετήρια δοκάρια.

Στη συνέχεια επιλέγουμε την εντολή “Αναγνώριση Διατομών” -> “Δοκοί Θεμελίωσης”

Με την οποία αναγνωρίζουμε κολώνες και συνδετήριες δοκούς.

Στο πλαίσιο διαλόγου που εμφανίζεται:

επιλέγουμε “Συνολική αναγνώριση Διατομών”,  ορίζουμε κατά τα γνωστά τα layers και επιλέγουμε σαν “Εφαρμογή” τη στάθμη 0 (και στην επιλογή Από και στην επιλογή Έως) ή τις στάθμες θεμελίωσης (Από – Έως) αν έχουμε παραπάνω από μία.

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ για τη χειροκίνητη διαδικασία:

  1. Επειδή υπάρχει ξεχωριστή εντολή για την αναγνώριση των στοιχείων θεμελίωσης, η επιλογή “Αυτόματη Εισαγωγή Συνδετήριων Δοκών” δεν έχει νόημα και είναι απενεργοποιημένη.
  2. Επειδή η χειροκίνητη διαδικασία αναγνώρισης των στοιχείων γίνεται σε δύο στάδια (Θεμελίωση και ανωδομή) δεν έχει νόημα κάθε φορά που χρησιμοποιείται η εντολή να είναι ενεργοποιημένη η επιλογή “Αυτόματη Δημιουργία Μαθηματικού Μοντέλου – 3D” για αυτό και είναι από προεπιλογή ξετσεκαρισμένη.
  3. Επειδή είπαμε η χειροκίνητη διαδικασία είναι μία σταδιακή διαδικασία, είναι επίσης από προεπιλογή ξετσεκαρισμένη η επιλογή “Αυτόματη Εισαγωγή και Προδιαστασιολόγηση Πεδίλων” γιατί δεν είναι γνωστά και τα συνολικά φορτία προκειμένου να γίνει η προδιαστασιολόγηση.
7. Πώς εισάγω έμμεσες στηρίξεις (δοκός επί δοκού);

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Η εντολή “Δοκός επί δοκού” αφορά τις φυσικές διατομές των δοκών, δηλαδή χρησιμοποιείται πριν τη δημιουργία του μαθηματικού μοντέλου.

Εντολή για δημιουργία έμμεσων στηρίξεων στις δοκούς.

Επιλέγετε την εντολή και στη συνέχεια δείχνετε με το ποντίκι την πρώτη δοκό της έμμεσης στήριξης και κατόπιν τη δεύτερη δοκό.

Οι επιμέρους περιπτώσεις αναλύονται στα επόμενα παραδείγματα:

  • ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ 1

Σκοπός : δημιουργία έμμεσης στήριξη μεταξύ της δοκού Δ1 και Δ2.

Επιλέξτε την εντολή και μετά τις δοκούς Δ1 και Δ2. Κατά τη δημιουργία του μαθηματικού μοντέλου θα δημιουργηθεί στη θέση Α ο κόμβος της έμμεσης στήριξης.

  • ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ 2

Σκοπός : δημιουργία έμμεσης στήριξης μορφής T.

Σχεδιάστε τη δοκό Δ1 έτσι ώστε να σταματάει λίγο πριν τη δοκό Δ2. Επιλέξτε την εντολή και δείχνετε διαδοχικά τις δοκούς Δ1 και Δ2. Η σειρά δεν έχει σημασία. Στη συνέχεια και με τη δημιουργία του μαθηματικού μοντέλου, θα δημιουργηθεί στη θέση Α ο κόμβος της έμμεσης στήριξης και η δοκός Δ2 θα κοπεί σε δύο τμήματα το Δ2a και το Δ2b.

  • ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ 3

Σκοπός : δημιουργία έμμεσης στήριξη μορφής +.

Σχεδιάστε τις δοκούς Δ1 και Δ2 όπως φαίνονται στην εικόνα και στη συνέχεια επιλέγετε την εντολή και επιλέγετε τις δοκούς διαδοχικά ανεξαρτήτως σειράς. Κατά τη δημιουργία του μαθηματικού μοντέλου δημιουργείται κόμβος στη θέση Α και οι δοκοί σπάνε σε τμήματα 1a, 1b, 2a, 2b.

  • ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ 4

Σκοπός : δημιουργία πολλαπλής έμμεσης στήριξης

Έστω ότι θέλετε να τοποθετήσετε τρεις ή περισσότερες δοκούς οι οποίες σε ένα κόμβο έμμεσης στήριξης.

Πρώτα σχηματίζετε τον κόμβο της έμμεσης στήριξης μεταξύ των δοκών Δ1 και Δ2 (σταυρός). Στη συνέχεια και αφού τοποθετήσετε τις δοκούς Δ3 και Δ4 καλείτε εκ νέου την εντολή “Δοκός επί Δοκού” και επιλέγετε με το ποντίκι διαδοχικά τις δοκούς αυτές σαν να κάναμε έμμεση στήριξη μεταξύ των δοκών αυτών.

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ για τη διαδικασία Αυτόματης Αναγνώρισης dwg/dxf αρχείου :

  1. Επειδή στην αυτόματη διαδικασία αναγνώρισης των στοιχείων η επιλογή “Αυτόματη Δημιουργία Μαθηματικού Μοντέλου – 3D” είναι ενεργοποιημένη, στις περιπτώσεις όπου υπάρχουν έμμεσες στηρίξεις, θα πρέπει να επέμβετε χειροκίνητα, αρχικά διαγράφοντας το μαθηματικό μοντέλο των δοκών των έμμεσων στηρίξεων, κατόπιν χρησιμοποιώντας την αντίστοιχη εντολή και υπολογίζοντας ξανά το μαθηματικό μοντέλο.
  2. Κατά τη σχεδίαση των έμμεσων στηρίξεων στο dwg/dxf αρχείο, σχεδιάστε τις δοκούς ολόκληρες, και όχι τα τμήματα αυτών, για να είναι ευκολότερη η επεξεργασία τους στο SCADA.
8. Πώς εισάγω φυτευτά υποστυλώματα;

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Για την εισαγωγή “φυτευτού” υποστυλώματος χρησιμοποιείται η ίδια εντολή που εισάγει κανονικό υποστύλωμα.

ΠΡΟΣΟΧΗ : Το φυτευτό πρέπει να “πατάει” σε δοκό (δεν νοείται φυτευτό σε πλάκα).

 

ΚΑΤΩ ΣΤΑΘΜΗ (βάση “φυτευτού” υποστυλώματος)

Με ενεργή τη στάθμη όπου “πατάει” το φυτευτό (βάση “φυτευτού” υποστυλώματος)

επιλέγετε την εντολή “Μοντελοποίηση>Υποστυλώματα” και στο παράθυρο διαλόγου, ορίζετε τα χαρακτηριστικά του στύλου και ενεργοποιείτε τον χαρακτηρισμό  “Φυτευτό”.

Με τη βοήθεια των έλξεων, δείξτε με αριστερό κλικ το σημείο εισαγωγής του “φυτευτού” πάνω στη δοκό.

ΑΝΩ ΣΤΑΘΜΗ (κορυφή “φυτευτού” υποστυλώματος)

Επαναλαμβάνετε τη διαδικασία, με ενεργή την από πάνω στάθμη, όπου εισάγετε τη διατομή της κορυφής του “φυτευτού” στύλου πάνω στη δοκό, με τη διαφορά ότι ο χαρακτηρισμός “Φυτευτό” θα πρέπει να είναι τώρα Ανενεργός.

Τέλος, επιλέγετε τη δημιουργία του μαθηματικού μοντέλου και ολοκληρώνετε τη μοντελοποίηση του “φυτευτού” υποστυλώματος.

9. Πώς αντιγράφω ένα ή περισσότερα φυσικά στοιχεία από μία στάθμη σε άλλη;

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Η εντολές για την αντιγραφή, είτε μεμονωμένων στοιχείων , είτε ολόκληρης της στάθμης αφορούν μόνο στις φυσικές διατομές! Δηλαδή χρησιμοποιείται πριν τη δημιουργία του μαθηματικού μοντέλου.

ΠΡΟΣΟΧΗ: Τα στοιχεία με μαθηματικό μοντέλο δεν υπακούουν σε αυτή και θα πρέπει να χρησιμοποιήσετε την εντολή “Δημιουργία Κλώνου”.

Επιλέγετε την εντολή και στη συνέχεια κάνετε την επιλογή των αντικειμένων που θέλετε να αντιγράψετε. Η επιλογή μπορεί να γίνει είτε μεμονωμένα, είτε με παράθυρο, είτε με πολύγωνο κλπ. Στη συνέχεια πιέζετε το δεξιό πλήκτρο του ποντικιού για να δηλώσετε το τέλος της επιλογής. Κατόπιν ορίζετε τα σημεία αντιγραφής “από εδώ”, “εκεί”. Με το αριστερό πλήκτρο δείχνετε το χαρακτηριστικό σημείο (άκρο γραμμής, κορυφή στύλου, άκρο δοκού κλπ) που ορίζει το “από εδώ” , μετακινείστε με τα βελάκια στη νέα στάθμη και επιλέγετε και εκεί το σημείο αναφοράς που ορίζει το “εκεί”.

10. Πώς διαχειρίζομαι τις στάθμες;

Η εντολή επιτρέπει τη δημιουργία και την επεξεργασία των επιπέδων.

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ:

–          Το επίπεδο της κάτοψης είναι στο καθολικό ΧΖ και Υ είναι ο κάθετος σε αυτό άξονας.

–          Η στάθμη 0 είναι για το SCADA η στάθμη θεμελίωσης.

–          Στο SCADA δεν ορίζουμε ποτέ αρνητικά υψόμετρα.

–          Για το SCADA 0 είναι το επίπεδο όπου «πατάει» το θεμέλιο. Θα μπορούσαμε να θεωρήσουμε ότι 0 είναι η στάθμη του μπετό καθαριότητας.

–          Κατά συνέπεια στο υψόμετρο της στάθμης 1 θα συμπεριλαμβάνεται και το ύψος του θεμελίου. Αν π.χ. το θεμέλιο έχει ύψος 1m και το ύψος του ορόφου είναι 3m, το υψόμετρο της στάθμης 1m θα είναι 4m και άρα 400cm.

–          Στην περίπτωση ανισόσταθμης θεμελίωσης,

είτε ορίζω τη στάθμη 1 ως δεύτερη στάθμη θεμελίωσης (σβήνω τη ΔΛΠ (διαφραγματική λειτουργία πλακών)),

είτε δημιουργώ μία ανισοσταθμία (βλ. ερώτηση Πώς δημιουργώ ανισοσταθμία ορόφου;) στην υπάρχουσα στάθμη 0, με τη χρήση της εντολής Μεταφορά Ομάδας.

  • Για τη δημιουργία σταθμών,

είτε επιλέγετε “Νέα στάθμη” , πληκτρολογείτε “Όνομα” και “Υψόμετρο” και επιλέγετε Ενημέρωση, επαναλαμβάνοντας για όλες τις στάθμες του κτιρίου,

είτε πληκτρολογείτε τον Αριθμό των ορόφων στο πεδίο “Πολλαπλή προσθήκη Επιπέδων”, και αφού ορίσετε ένα Υψόμετρο, επιλέγετε Προσθήκη. Με αυτό τον τρόπο μπορείτε με μία κίνηση να δημιουργήσετε όλες τις στάθμες του κτιρίου.

Τα πεδία – και +, συμπληρώνονται σε περίπτωση ανισοσταθμίας ή κλίσης ή ύπαρξης κάθετων επιφανειακών, ώστε τα στοιχεία που περιλαμβάνουν να ανήκουν στη στάθμη αυτή (για την κατανομή των μαζών) και να εμφανίζονται στη στάθμη αυτή.*

*Για παράδειγμα, η 2η στάθμη με υψόμετρο 700 cm έχει μία ανισοσταθμία στα 600 cm. Στο πεδίο “-“ πληκτρολογήστε 150 (cm). Με αυτό τον τρόπο, όταν θα ενεργοποιείτε τη 2η στάθμη, εκτός από τις οντότητες που ανήκουν στη στάθμη 2, θα εμφανίζονται και όλες όσες βρίσκονται μέχρι 150 cm κάτω από αυτή.

  • Για να τροποποιήσετε μία υπάρχουσα στάθμη

επιλέξτε “Επεξεργασία” και μία στάθμη από τη λίστα ώστε να γίνει μπλε , πληκτρολογήστε ένα άλλο “Όνομα” ή ένα νέο “Υψόμετρο” και “Ενημέρωση”.

Η ενεργοποίηση της “Επαναπροσαρμογής” πριν την “Ενημέρωση”, τροποποιεί τα υψόμετρα των ψηλότερων ορόφων σύμφωνα με την τροποποίηση που υφίσταται η κάτω στάθμη*

*Εάν για παράδειγμα, τροποποιήσετε τη 1η στάθμη με αρχικό υψόμετρο 300 cm, ορίζοντας νέο υψόμετρο 400 και Αναπροσαρμογή, τότε όλες η στάθμες πάνω από την 1η θα αναπροσαρμοστούν ανάλογα. Στην αντίθετη περίπτωση, τροποποιείται μόνο το υψόμετρο της επιλεγμένης στάθμης.

  • Για να διαγράψετε μία στάθμη και όλα τα στοιχεία που ανήκουν σε αυτό,

επιλέξτε τη στάθμη, την 1η “Διαγραφή” και την “Ενημέρωση”. Η διαγραφή αυτή διαγράφει το επίπεδο και όλα τα στοιχεία που ανήκουν σε αυτό.

  • Για να διαγράψετε μόνο η στάθμη και όχι τα στοιχεία που ανήκουν σε αυτή,

επιλέξτε τη στάθμη, την 2η “Διαγραφή” και την “Ενημέρωση”. Η διαγραφή αυτή διαγράφει μόνο η στάθμη και όχι τα στοιχεία που ανήκουν σε αυτή.

  • Με την εντολή “Παράλληλη Μεταφορά” μπορείτε να μεταφέρετε μία στάθμη από μία θέση στην σειρά κατάταξης των σταθμών στην επόμενη θέση. Επιλέγετε τη στάθμη που θέλετε να μεταφέρετε, επιλέγετε “Παράλληλη Μεταφορά” από το μενού με τις εργασίες και στη συνέχεια επιλέγετε το πλήκτρο “Ενημέρωση”. Η στάθμη μετακινείται μία θέση παρακάτω. Η εντολή αυτή είναι χρήσιμη στις περιπτώσεις που θέλετε να παρεμβάλετε μία στάθμη μεταξύ άλλων σταθμών και η αρχική δημιουργία της στάθμης αυτής δεν έγινε στη σωστή θέση αλλά στο τέλος του καταλόγου των σταθμών.
11. Πώς δημιουργώ ανισοσταθμία ορόφου;

Η εντολή που χρησιμοποιείται για μεταφέρεται αντικείμενα από μία στάθμη δημιουργώντας έτσι ανισοσταθμία είναι η  “Μεταφορά Ομάδας”.

Η επιλογή των αντικειμένων γίνεται μόνο με παράθυρο ή πολύγωνο. Τα αντικείμενα που περικλείονται στο παράθυρο μεταφέρονται, ενώ τα αντικείμενα που τέμνονται από το παράθυρο “τραβιούνται” και παραμένει σταθερό το τμήμα που βρίσκεται έξω από το παράθυρο.

Κατά τη μεταφορά και το τράβηγμα περιλαμβάνονται όλα τα στοιχεία συμπεριλαμβανομένων και αυτών του μαθηματικού μοντέλου.

  • Ξεκινάτε από την “Επεξεργασία Επιπέδων ΧΖ”, όπου κάνετε επεξεργασία της στάθμης π.χ. 2 , δηλώνοντας την ανισοσταθμία (π.χ. + 70 ),“Ενημέρωση” και “Έξοδος”.

  • Στο πεδίο “Βασικό”, στο ”Πίνακας” επιλέγετε την εντολή “Μεταφορά Ομάδας”.
  • Επιλέγετε με παράθυρο τους κόμβους που θα αλλάξουν υψόμετρο και δεξί πλήκτρο.
  • Δίνετε την απόσταση για δεσμική μεταφορά, επιλέγοντας έναν από τους κόμβους και μετά “Σχετικές Συντεταγμένες”   Faq066.
  • Δίνετε Μετατόπιση κατά τον άξονα Υ κατά 70 cm.

Δημιουργείται η ανισοσταθμία.

Faq071

  • Επόμενο βήμα είναι η τροποποίηση των rigid offsets αρχής ή τέλους (ανάλογα με τη φορά που έχουν τοποθετηθεί στην κάτοψη) των κεκλιμένων δοκών , ώστε αυτές να οριζοντιωθούν.

Faq072Faq072

Faq073

Στην δοκό που βρίσκεται μεταξύ των ανισόσταθμων πλακών, δίνετε χαρακτηριστικά δοκού Ζήτα. Επιλέγετε τη διατομή με το αριστερό πλήκτρο και μέσω την Ιδιοτήτων και το Περισσότερα, ορίζετε τα νέα χαρακτηριστικά:

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ: Σχετικά με τη διαφραγματική λειτουργεία τις στάθμης που περιλαμβάνει την ανισοσταθμία,  θα μπορούσατε, είτε να αποδεσμεύσετε από τον κόμβο διαφράγματος όλους τους ανισόσταθμους κόμβους, είτε να μην τη συμπεριλάβετε, διαγράφοντας τον κόμβο διαφράγματος της συγκεκριμένης στάθμης, θεωρώντας ασφαλώς μία δυσμενέστερη κατάσταση.

12. Πώς δημιουργώ κεκλιμένη στέγη;

Η διαδικασία για τη δημιουργία κεκλιμένης στέγης είναι παρόμοια με αυτή για τη δημιουργία ανισοσταθμίας.

  • Ξεκινάτε και πάλι από την “Επεξεργασία Επιπέδων ΧΖ”, όπου κάνετε επεξεργασία της στάθμης π.χ. 2 , δηλώνοντας την ανισοσταθμία (π.χ. + 70 ),“Ενημέρωση” και “Έξοδος”.

Faq099

  • Σβήνετε τον κόμβο διαφράγματος της στάθμης (αν υπάρχουν περισσότερες πλάκες στη στάθμη, τότε αποδεσμεύετε από τον κόμβο διαφράγματος τους κόμβους της κεκλιμένης πλάκας) , με δεξί κλικ > Διαγραφή ενός

Faq100

  • Δημιουργείτε την ανισοσταθμία με Μεταφορά Ομάδας και σχετικές συντεταγμένες (βλ.Πώς δημιουργώ ανισοσταθμία ορόφου;)

Faq101

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ:

Αν θέλετε να προσομοιώσετε λειτουργία διαφράγματος πλάκας στέγης , μπορείτε να πολλαπλασιάσετε τη ροπή αδρανείας Iy των περιμετρικών της δοκών επί έναν συντελεστή (50 έως 100).

Faq102Faq103

Για την εισαγωγή πλακών και φορτίων , ακολουθείτε τα ίδια βήματα όπως για οριζόντιες πλάκες.

Faq105

13. Υπολογισμός και διαγραφή του μαθηματικού μοντέλου;

Η δημιουργία του μαθηματικού μοντέλου είναι μία διαδικασία απαραίτητη όταν δουλεύετε το φυσικό μοντέλο. Όταν δηλαδή η εισαγωγή των στοιχείων γίνεται με φυσικές διατομές ή/και πλέγματα.

Ο υπολογισμός του μαθηματικού μοντέλου σημαίνει την απόδοση των αδρανειακών ιδιοτήτων, τη σύνδεση μεταξύ των στοιχείων του μοντέλου, καθώς και τη δυνατότητα3διάστατης απεικόνισης και του φωτορεαλισμού.

Ο υπολογισμός του μαθηματικού μοντέλου μπορεί να γίνει επανειλημμένα, ενώ μπορείτε και να το διαγράψετε συνολικά ή τμηματικά και να το επανυπολογίσετε.

Η ανάγκη για διαγραφή και επανυπολογισμό προκύπτει συχνά, είτε για να χρησιμοποιηθούν εντολές του προγράμματος που δουλεύουν μόνο στο φυσικό μοντέλο (π.χ. δοκός επί δοκού, σπάσιμο ή ενοποίηση δοκού, κ.α.), είτε για να κάνετε αντιγραφές και μεταφορές, είτε για άλλους λόγους.

Η διαγραφή γίνεται είτε επιλεκτικά, διαγράφοντας ένα μέλος ή κόμβο, με την εντολή Διαγραφή, είτε συνολικά σε όλο το μοντέλο ή στην ενεργή στάθμη.

Η εντολή για συνολική διαγραφή βρίσκεται στην “Επεξεργασία Στρώσεων” στο κάτω μέρος του παραθύρου.

C:\Users\adegkle\AppData\Local\Temp\SNAGHTML19aace96.PNG

: Επιλέγοντάς το διαγράφεται όλο το μαθηματικό μοντέλο της μελέτης.

  +  : Επιλέγοντας μία ή περισσότερες στρώσεις, με ανενεργό τοcheckbox του “Μόνο Μοντέλο” και  πιέζοντας “Βάσει επιπέδου ΧΖ”, διαγράφονται όλα τα στοιχεία που ανήκουν στις επιλεγμένες στρώσεις και στο ενεργό επίπεδο ΧΖ.

+ : Επιλέξτε μία ή περισσότερες στρώσεις, ενεργοποιήστε τοcheckbox του “Μόνο Μοντέλο” και  “Βάσει επιπέδου ΧΖ” για να διαγράψετε το μαθηματικό μοντέλο όλων των στοιχείων που ανήκουν στις επιλεγμένες στρώσεις και στο ενεργό επίπεδο ΧΖ.

  +  : Επιλέξτε μία ή περισσότερες στρώσεις, διατηρήστε ανενεργό το checkbox του “Μόνο Μοντέλο” και “Βάσει Στρώσης” για να διαγράψετε όλα τα στοιχεία της μελέτης που ανήκουν στις επιλεγμένες στρώσεις.

  +  : Επιλέξτε μία ή περισσότερες στρώσεις, ενεργοποιήστε τοcheckbox του “Μόνο Μοντέλο” και “ Βάσει Στρώσης ” για να διαγράψετε το μαθηματικό μοντέλο όλων των στοιχείων της μελέτης που ανήκουν στις επιλεγμένες στρώσεις.

Ο επανυπολογισμός του Μαθηματικού Μοντέλου γίνεται με την επιλογή της αντίστοιχης εντολής.

14. Πότε επιλέγω 2D επιφανειακά και πότε 3D;

Με το SCADA Pro έχετε τη δυνατότητα να χρησιμοποιήσετε επιφανειακά στοιχεία για να προσομοιώσετε επιφάνειες οποιουδήποτε σχήματος και κατεύθυνσης.

Ανάλογα με την περίπτωση μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τα 2D ή και τα 3D επιφανειακά στοιχεία.

Η επιλογή εξαρτάται από τις ανάγκες σύνδεσης την επιφανειών μεταξύ τους. Αναλυτικότερα:

–          Όταν πρόκειται για μεμονωμένη επιφάνεια, π.χ. μία κοιτόστρωση, μία πλάκα ανωδομής, τότε μπορείτε να επιλέξετε 2D ή 3D.

–          Όταν όμως υπάρχουν περισσότερες από μία επιφάνειες με κοινούς μεταξύ τους κόμβους, τότε χρησιμοποιείτε μόνο τα 3D πεπερασμένα στοιχεία προκειμένου οικοινοί κόμβοι να δεσμευτούν αυτόματα.

Επομένως, η χρήση των 2D επιφανειακών είναι περιορισμένη σε αντίθεση με τα 3D που μπορούν να χρησιμοποιηθούν χωρίς περιορισμούς.

Προσοχή όμως!

Όταν χρησιμοποιείτε τα 3D επιφανειακά, θα πρέπει όλες οι συνδεόμενες Επιφάνειες Πλέγματος να ανήκουν σε μία μόνο Ομάδα Πλεγμάτων, προκειμένου να πετύχετε την αυτόματη δέσμευση.

Δημιουργήστε ένα πλέγμα και με την εντολή Εξωτερικό Όριο, ορίστε τις Επιφάνειες που ανήκουν σε αυτό, τροποποιώντας ενδεχομένως τα χαρακτηριστικά της κάθε μίας επιφάνειας,

–είτε κατά τη δημιουργία της:

–είτε κατόπιν, ενεργοποιώντας την Επιφάνεια Πλέγματος και επιλέγοντας το αντίστοιχο πλέγμα από τη λίστα.

Με αυτό τον τρόπο μπορείτε να τροποποιήσετε τα χαρακτηριστικά της επιλεγμένης επιφάνειας (τύπος, γεωμετρία, υλικό) και με την εντολή να την ενημερώσετε.

15. Έλεγχοι μοντέλου – Σφάλματα και Προειδοποιήσεις

Μετά τη δημιουργία του φυσικού και κατόπιν του μαθηματικού μοντέλου της μελέτης, με την επιλογή της εντολής “Έλεγχοι Μοντέλου”, το πρόγραμμα ελέγχει το μοντέλο για πιθανά σφάλματα και προειδοποιήσεις.

Στην οθόνη εμφανίζεται ένα αρχείο  .txt  με πιθανά μηνύματα λάθους που αφορούν στο φυσικό ή μαθηματικό μοντέλο (“Err”, νούμερο, στάθμη, μήνυμα). Συμβουλευτείτε τα μηνύματα και, όπου απαιτείται, πραγματοποιείστε τις απαραίτητες τροποποιήσεις, χρησιμοποιώντας τις αντίστοιχες εντολές.

“Err” δεν είναι πάντα ένδειξη λάθους, θα μπορούσε να είναι άπλα μια προειδοποίηση. Ο μελετητής οφείλει να διορθώνει τα λάθη και να λαμβάνει υπόψη του τις προειδοποιήσεις.

ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ

  1. Η Δοκός 15 (2) στο άκρο της δε συνδέεται Φυσικά ΟΧΙ Μαθηματικά Ναι

αφορά “Δοκό επί Δοκού” και πρόκειται για μια προειδοποίηση που δεν απαιτεί καμία αλλαγή. Κλείστε το παράθυρο και συνεχίστε τη μελέτη.

  1. Το Μέλος (Colum) 10 στο άκρο του (0) δεν συνδέεται

αφορά υποστύλωμα που στη στάθμη θεμελίωσης δε συνδέεται με οριζόντιο γραμμικό μέλος (πεδιλοδοκό, συνδετήρια δοκό) με κάποιο άλλο.

Θα μπορούσε να είναι λάθος ή απλά μια προειδοποίηση σε περιπτώσεις γενικής κοιτόστρωσηςή ανεξάρτητων πεδίλων, που δεν απαιτεί καμία αλλαγή.

  1. Το Μέλος (Beam) 5 στο άκρο του (1) δεν συνδέεται

αφορά δοκό που στο άκρο της δε συνδέεται με στύλο ή άλλη δοκό.

Θα μπορούσε να είναι λάθος ή απλά μια προειδοποίηση σε περιπτώσεις δοκών που ορίζονται ως αρχιτεκτονικές προεξοχές (φουρούσι).

16. Τί σημαίνει η πυκνότητα στα επιφανειακά πεπερασμένα στοιχεία;

Η “πυκνότητα” έχει να κάνει με την κανονικότητα της κάτοψης . Γενικά , όσο πιο ορθογωνισμένη είναι μία κάτοψη , τόσο μικρότερη πυκνότητα χρειάζεται (ξεκινάμε περίπου με 0.10 – 0.15 , αλλιώς 0.20 – 0.25 ).

17. Πώς γίνεται δημιουργία πλάκας τυχαίου σχήματος;

Σε πολλές περιπτώσεις οι πλάκες του μοντέλου δεν έχουν ορθογωνικό σχήμα με αποτέλεσμα να χρειάζονται Μοντελοποίηση.

Ακολουθείτε αρχικά την ίδια διαδικασία με τις ορθογωνικές πλάκες που σημαίνει εύρεση της πλάκας με κάποιον από τους διαθέσιμους τρόπους.

C:\Users\adegkle\AppData\Local\Temp\SNAGHTML1aa8524e.PNG

Faq022

Η πλάκα αναγνωρίζεται αλλά εμφανίζεται με ένα “?” δίπλα στον αριθμό της, που σημαίνει ότι χρειάζεται να γίνει Μοντελοποίηση.

C:\Users\adegkle\AppData\Local\Temp\SNAGHTML1aaacf73.PNG

Επιλέγετε Μοντελοποίηση και Ορισμός Ορθογωνίου, και κατόπιν την πλάκα η οποία θα μοντελοποιηθεί πιέζοντας με το ποντίκι ένα οποιοδήποτε σημείο μέσα στην επιφάνεια της.

Faq024

Ορίζετε διαδοχικά την πρώτη  και τη δεύτερη κορυφή του ισοδύναμου παραλληλόγραμμου  (άκρα μιας εκ των δύο διαγωνίων του).

Στη συνέχεια επιλέγετε “Αντιστοιχία πλευρών” και επιλέγοντας την πλάκα εργασίας,πιέζοντας με το ποντίκι ένα σημείο μέσα στην επιφάνεια της, εμφανίζεται το ΙσοδύναμοΟρθογώνιο .

Επιλέγετε πλευρά του ορθογωνίου, οπότε εμφανίζεται ένα “ χ ” επάνω της.

Επιλέγετε στη συνέχεια τα φυσικά μέλη τα οποία θέλετε να αντιστοιχίσετε σε αυτή την πλευρά του ορθογωνίου. Αυτά τα φυσικά μέλη αποκτούν σαν ένδειξη στο μέσον τους μία κουκίδα η οποία έχει το ίδιο χρώμα με την πλευρά του ορθογωνίου.

Ολοκληρώνετε την αντιστοίχιση σε μία πλευρά πιέζοντας το δεξί πλήκτρο του ποντικιού και συνεχίζετε τη διαδικασία και για τις υπόλοιπες πλευρές του ορθογωνίου.

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ:  Γενικά το πρόγραμμα κάνει μόνο του την αντιστοίχιση των φυσικών μελών στο ισοδύναμο ορθογώνιο. Αυτό το διαπιστώνετε από τις χρωματιστές κουκίδες που βλέπετε να υπάρχουν.

Συνεπώς, η παραπάνω διαδικασία πρέπει ουσιαστικά να ακολουθηθεί μόνο για τα μέλη που δεν έχουν ήδη χρωματιστή κουκίδα.

Faq026

Τέλος, αντιστοιχίζετε την κάθε κορυφή του ισοδύναμου ορθογωνίου (η οποία συμβολίζεται με ένα τρίγωνο) σε σημεία του φυσικού μοντέλου ώστε να γίνει και η αναγωγή του μήκους των πλευρών του μαθηματικού στα φυσικά.  Η αντιστοίχιση γίνεται επιλέγοντας πρώτα την κορυφή του μαθηματικού μοντέλου και κατόπιν υποδεικνύοντας με το ποντίκι τη νέα του θέση.

Faq027

18. Πώς προσομοιώνω μια πλάκα με επιφανειακά πεπερασμένα στοιχεία;

Ο πιο εύκολος τρόπος για να προσομοιώσετε μία πλάκα με επιφανειακά πεπερασμένα στοιχεία είναι μέσω της αυτόματης μετατροπής μίας απλής πλάκας.

Μέσα από το πεδίο των Πλακών εισάγετε την πλάκα με τον γνωστό τρόπο.

Κατόπιν, ελευθερώνετε τους περιμετρικούς κόμβους που ανήκουν σε αυτήν την πλάκα, καθώς αυτοί κατά πάσα πιθανότητα ανήκουν μέχρι εκείνη τη στιγμή σε κάποιο διάφραγμα.

Αυτό μπορεί να γίνει για κάθε κόμβο χωριστά με αναφορά των στοιχείων του και πατώντας στο κουμπί δίπλα στο “Ελεύθερος Κόμβος” , ή για περισσότερους κόμβους ομαδικά, από την επεξεργασία πολλαπλών επιλογών.

Επιλέξτε μετά την εντολή Ιδιότητες

            

και τη Μετατροπή σε επιφανειακά 2D και ΟΚ.

Στο παράθυρο που εμφανίζεται, δίνετε Περιγραφή, Στοιχείο Plate, Πάχος ίσο με το πάχος της πλάκας , πλάτος πεπερασμένου και μία πυκνότητα που εξαρτάται από τη μορφή της πλάκας (συνήθως μια τιμή γύρω στο 0.20 είναι αρκετή).

Επίσης , αλλάζετε αν χρειάζεται την ποιότητα σκυροδέματος.

Επιλέγετε Νέο και ΟΚ.

Το πρόγραμμα δημιουργεί το mesh των πεπερασμένων στοιχείων.

Faq035

Στη συνέχεια πρέπει να γίνει ο υπολογισμός του Μαθηματικού Μοντέλου και τέλος,

το “σπάσιμο” των περιμετρικών δοκών στα σημεία όπου δημιουργήθηκαν κόμβοι πεπερασμένων επιφανειακών στοιχείων.

C:\Users\adegkle\AppData\Local\Temp\SNAGHTML1a971d46.PNG

Κάνοντας zoom σε μία δοκό, βλέπετε ότι το μαθηματικό της μέλος έχει σπάσει σε συνευθειακά μέλη ενωμένα με τα επιφανειακά.

Faq040

19. Πώς προσομοιώνω τα τοιχία του υπογείου (3 τρόποι);

C:\Users\adegkle\AppData\Local\Temp\SNAGHTML1ebe6932.PNG

Για να προσομοιώσετε τα τοιχία του υπογείου με το SCADA Pro υπάρχουν 3 τρόποι:

  1. Μετατροπή δοκών σε υποστυλώματα
  2. Μοντέλο Smith

Γ.    Μοντέλο διαγωνίων ράβδων

Α Τρόπος :

Για την προσομοίωση των τοιχίων του υπογείου (στάθμη 0) χρησιμοποιώντας τη μέθοδο ”Μετατροπή Δοκών σε υποστυλώματα ”:

–         Στη στάθμη οροφής του υπογείου εισάγετε, στη θέση του τοιχίου, μια δοκό πάχους όσο το πάχος του τοιχίου.

–         Επιλέγετε την εντολή ” Δοκοί σε υποστυλώματα” και στο πλαίσιο διαλόγου:

ενεργοποιείτε “Πλήθος υποστυλωμάτων” ή “Max μήκος υπ/τος” και πληκτρολογείτετον αντίστοιχο αριθμό.

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ: Καλό είναι τα τμήματα των στύλων που δημιουργούνται να έχουν πλάτος της τάξεως του ενός μέτρου

–          Δείξτε με αριστερό κλικ τη δοκό που αυτόματα θα μετατραπεί και θα σπάσει σε τόσα μέρη όσα το “Πλήθος υποστυλωμάτων” ή “Max μήκος υπ/τος” που ορίσατε.

–          Μπορείτε να επαναλάβετε την ίδια διαδικασία και στη στάθμη θεμελίωσης ή να επιλέξετε τα τμήματα των στύλων και, με την εντολή Αντιγραφή, να τα αντιγράψετε στη στάθμη 0 στην αντίστοιχη θέση.

–          Συνεχίστε με “Υπολογισμός” του μαθηματικού μοντέλου, που σημαίνει τη δημιουργία κόμβων ασύνδετων μεταξύ τους.

–          Συνδέστε τους κόμβους με γραμμικά μέλη μεγάλης ακαμψίας, παρόμοιας με εκείνη των τοιχίων και μηδενικό ειδικό βάρος. Αφού ορίσετε τις ιδιότητες του μέλους, αρκεί να επιλέξετε τον πρώτο κόμβο και με παράθυρο όλους τους υπόλοιπους και το πρόγραμμα τοποθετεί μέλος από κόμβο σε κόμβο.

Στην θεμελίωση μπορείτε να τοποθετήσετε:

–          είτε πλακοπέδιλο κάτω από κάθε τοίχωμα

Faq123Faq122

και να τα ενώσετε με μέλη μεγάλης ακαμψίας,

Faq125  Faq126

–          είτε πεδιλοδοκούς.

Για να το πετύχετε αυτό, επειδή τα τοιχώματα είναι σε επαφή (δηλ. δεν υπάρχει min κενό 10cm.),πρέπει να απενεργοποιήσετε προηγουμένως το AutoTrim (από Εμφάνιση > Διακόπτες) και να τοποθετήσετε τις Π/Δ χωρίς άκαμπτα τμήματα (r. Offsets) από κόμβο σε κόμβο, ή με τη βοήθεια παραθύρου.

Τέλος, υπολογίζετε το Μαθηματικό Μοντέλο για να δημιουργηθούν οι ράβδοι των πεδιλοδοκών που θα συνδέουν τους κόμβους των στύλων.

     Faq128

Faq129Faq130

Β Τρόπος :

Βάσει αυτής της μεθόδου, στη θέση του τοιχίου, τοποθετούνται δύο ράβδοι χιαστί  ανάμεσα στα δύο υποστυλώματα, προσομοιώνοντας το ισοδύναμο τοιχίο.

Η προσομοίωση με τη χρήση της μεθόδου ”Μοντέλο Smith” γίνεται ως εξής:

  1. Στη στάθμη 1: εισάγετε στη θέση του τοιχίου μία δοκό πάχους όσο αυτό του τοιχίου,
  2. Στη στάθμη 0: εισάγετε την πεδιλοδοκό ή τη συνδετήρια δοκό,
  3. Επιλέξτε την εντολή ”Μοντέλο Smith”;
  4. Δείξτε τη δοκό που αυτόματα θα μετατραπεί.

Faq114

Το πρόγραμμα εισάγει δυο χιαστοί ράβδους ανάμεσα στα δύο υποστυλώματα. Ταυτόχρονα τροποποιούνται  τα A, Ak, Asy, asz, και Iz των μελών που ορίζουν τα όρια του τοιχώματος.

Faq116Faq115

Γ Τρόπος :

Ακολουθήστε την ίδια διαδικασία της μεθόδου “Μοντέλο Smith”.

Βάσει της μεθόδου ”Διαγώνιοι”, στη θέση του τοιχίου τοποθετούνται και πάλι δύο ράβδοι χιαστί ανάμεσα στα δύο υποστυλώματα, προσομοιώνοντας το ισοδύναμο τοιχίο.

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ:

–          Η βασική διαφορά με την μέθοδο Smith είναι ότι δεν ακολουθεί αυτόματη τροποποίηση των αδρανειακών των μελών που ορίζουν τα όρια του τοιχώματος, όπως προηγουμένως. Αυτό μπορείτε να το πετύχετε εσείς, αλλάζοντας τις διαστάσεις της δοκού ανωδομής π.χ. από 25/50 σε 25/300 (δηλ. δίνοντας ως ύψος στη δοκό το ύψος του υπογείου).

Faq118Faq117

–          Βασική προϋπόθεση για τη χρήση των δύο αυτών τελευταίων μεθόδων προσομοίωσης των τοιχίων είναι: Η παρουσία του μαθηματικού μοντέλου και η ύπαρξη των δοκών που θα γίνουν κατόπιν οι χιαστί ράβδοι. Οι δοκοί πρέπει να έχουν πάχος όσο αυτό των τοιχίων. Στα χιαστί μέλη υπολογίζονται αυτόματα και rigid offsets έτσι ώστε το ελαστικό τμήμα των ράβδων να ξεκινάει από την παρειά των παρακείμενων υποστυλωμάτων.

20. Πώς εισάγω κοινό πέδιλο σε 2 (ή περισσότερα) υποστυλώματα;

Αφού ορίσετε όλα τα στοιχεία της γεωμετρίας του πεδίλου στο αντίστοιχο παράθυρο, τσεκάρετε το «Κοινό Πέδιλο» και κατόπιν επιλέγετε διαδοχικά τα υποστυλώματα στα οποία θα τοποθετηθεί.

21. Πώς κάνω μεμονωμένες αλλαγές σε φυσικά ή και σε μαθηματικά στοιχεία του φορέα;

Το ανανεωμένο περιβάλλον του SCADA Pro προσφέρει τη δυνατότητα να κάνετε αλλαγές στα στοιχεία του φορέα με τρόπο γρήγορο και εύκολο, ενώ ταυτόχρονα βλέπετε τις αλλαγές να πραγματοποιούνται απευθείας στην οθόνη σας.

Για μεμονωμένες αλλαγές μπορείτε να επιλέξετε ένα στοιχείο, είτε γραφικά, είτε μέσα από τη λίστα “tree” στα αριστερά, ώστε στα δεξιά να εμφανιστούνε οι ιδιότητές του.

Ιδιότητες μία φυσικής διατομής (π.χ. δοκού)

Ιδιότητες ενός μαθηματικού μέλους (π.χ. δοκού)

Τα πεδία των ιδιοτήτων που εμφανίζονται μπορούν να τροποποιηθούν,

είτε εισάγοντας απευθείας τιμές,

είτε ενεργοποιώντας και απενεργοποιώντας τα checkbox,

είτε αλλάζοντας την επιλογή,

είτε επιλέγοντας την εντολή “Περισσότερα”, για περισσότερες τροποποιήσεις.

22. Πώς κάνω συνολικές αλλαγές σε φυσικά ή και σε μαθηματικά στοιχεία του φορέα;

Για να κάνετε αλλαγές σε περισσότερα στοιχεία του φορέα ταυτόχρονα (π.χ. σε όλες τις δοκούς, σε όλους τους κόμβους της κοιτόστρωσης, κλπ) χρησιμοποιήστε την εντολή“Πολλαπλές επιλογές”.

Επιλέγετε:

πρώτα την εντολή

κατόπιν όλα τα στοιχεία που θέλετε να τροποποιήσετε, χρησιμοποιώντας τις εντολές επιλογής   και δεξί κλικ για να ανοίξει το παράθυρο των Ιδιοτήτων:

Μέσα στο παράθυρο αυτό μπορείτε να βρείτε όλες τις επιμέρους ιδιότητες, ανά κατηγορία, και να τις τροποποιήσετε. Αναλυτική περιγραφή θα βρείτε στο αντίστοιχο κεφάλαιο του εγχειριδίου χρήσης.

23. Πώς προσομοιώνω σύνθετη διατομή υποστυλώματος;

Το SCADA Pro διαθέτει μία μεγάλη βιβλιοθήκη διατομών που καλύπτουν το μεγαλύτερο μέρος των περιπτώσεων. Παρόλα αυτά σε κάποιες περιπτώσεις προτείνεται η χρήση σύνθετων διατομών για καλύτερη προσομοίωση του μοντέλου.

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ:

Οι συνηθέστερες περιπτώσεις όπου απαιτούνται σύνθετες διατομές είναι:

-οι περιπτώσεις παραμετρικών διατομών μορφής διαφορετικής από Τ και Γ, διότι δε διαστασιολογούνται από το πρόγραμμα

-όταν μία και μόνο διατομή δεν αρκεί για να αποδοθεί σωστά η πραγματικότητα

-όταν θέλετε να εισάγετε δοκάρι στα άκρα πυρήνα

-όταν θέλετε να ορίσετε πλάκες και δεν υπάρχουν δοκάρια

Η προσομοίωση των σύνθετων διατομών γίνεται με σύνθεση ορθογωνικών διατομών, που κατόπιν ενώνετε σε όλες τις στάθμες με μαθηματικά μέλη μεγάλης ακαμψίας.

Εισάγετε τις φυσικές διατομές, υπολογίζετε το μαθηματικό μοντέλο και τέλος με μέλος δοκού μεγάλης ακαμψίας συνδέετε τους κόμβους.

Faq086Faq089

 Faq085

24. Τρόπος ορισμού δοκού που συνδέει τα άκρα τοιχίου από πυρήνα ασανσέρ;

Ορίζετε τον πυρήνα του ασανσέρ με σύνθετη διατομή και ενώνετε τους κόμβους με ράβδους  μεγάλης ακαμψίας.

        

Ορίζεται τη δοκό που συνδέει τα άκρα τοιχίου από πυρήνα και ολοκληρώνετε υπολογίζοντας το μαθηματικό μοντέλο.

25. Διαφορές ανάμεσα σε στοιχεία που ορίζονται με φυσικές διατομές και τα αντίστοιχα μέλη με απόδοση διατομής.

Για το SCADA Pro ένα στατικό στοιχείο αποτελείται από το φυσικό (διατομή, επιφανειακό) και το μαθηματικό (μέλη, κόμβοι)  μοντέλο.

Για τη δημιουργία ενός φορέα, ο χρήστης έχει τη δυνατότητα είτε:

–          να ορίζει το φυσικό και κατόπιν να υπολογίζει το μαθηματικό

–          να ορίζει το μέλος και να αποδίδει τη διατομή

–          και τα δύο μαζί

Η επιλογή για τον τρόπο δημιουργίας των στοιχείων του φορέα εξαρτάται κάθε φορά. Για παράδειγμα:

  • Αν επιλέξετε ένα dwg για να ξεκινήσετε τότε εισάγετε διατομές και ταυτόχρονα μπορείτε να υπολογίσετε και το μαθηματικό μοντέλο.
  • Αν επιλέξετε μία τυπική κατασκευή τότε αυτόματα εισάγετε μέλη με απόδοση διατομής.
  • Αν δεν επιλέξετε τη χρήση βοηθητικών τότε ξεκινάτε με την εισαγωγή διατομών, τη δημιουργία σταθμών και κατόπιν τον υπολογισμό του μαθηματικού μοντέλου. Σε αυτό το σημείο μπορείτε να εισάγετε και μέλη από κόμβο σε κόμβο, με και χωρίς απόδοση διατομής.

Ανάλογα λοιπόν με την περίπτωση επιλέγετε και τον τρόπο ή τους τρόπους, με τον οποίο θα ορίσετε τα στοιχεία σας.

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ:

–Η ύπαρξη του μαθηματικού μοντέλου επιτρέπει την 3D απεικόνιση και τον φωτορεαλισμό

–Τα μαθηματικά μέλη μπορούν είναι με ή χωρίς απόδοση διατομής

–Ένα στοιχείο που δημιουργείται από το φυσικό του, υπακούει στα “Εργαλεία” των “Δομικών στοιχείων” ενώ,

ένα στοιχείο που δημιουργείται από το μέλος του, υπακούει στα “Εργαλεία” των “Μελών”

26. Πώς προσομοιώνω πλάκα τύπου zoellner ή sandwich;

Με τη χρήση της εντολής αυτής σας δίνεται η δυνατότητα να εισάγετε πλάκα με κενά (Zoellnerή Sandwich).

Απαραίτητη προϋπόθεση για την εισαγωγή της είναι η αναγνώριση και η μοντελοποίηση (ορθογωνισμός – αντιστοίχιση πλευρών), εάν απαιτείται,  της πλάκας.

Ο τρόπος χρήσης της εντολής είναι ο ακόλουθος :

Αφού επιλέξετε την πλάκα, πιέζοντας με το ποντίκι ένα σημείο στο εσωτερικό της εμφανίζεται το παρακάτω πλαίσιο διαλόγου :

Στο πεδίο “Τύπος” επιλέγετε εάν η πλάκα με κενά θα είναι μίας ή δύο Διευθύνσεων (αμφιέρειστη ή τετραέρειστη).

Στη συνέχεια καθορίζετε τα πλάτη των συμπαγών ζωνών. Πληκτρολογείτε το πλάτος στο αντίστοιχο πεδίο και πιέζετε το πλήκτρο και επιλέγετε πλευρά (παρειά δοκού) στην οποία θα τοποθετηθεί παράλληλα  το όριο της συμπαγούς ζώνης σε απόσταση ίση με το πλάτος που ορίστηκε  προηγουμένως. Σχεδιάζεται η γραμμή (όριο της συμπαγούς ζώνης) και τέλος επιλέγετε με το ποντίκι το ημιεπίπεδο ορισμού της.

Η διαδικασία επαναλαμβάνεται για τις υπόλοιπες συμπαγείς ζώνες.

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ

Οι συμπαγείς ζώνες πρέπει να δίνονται συνεχόμενα και κυκλικά, δεξιόστροφα ή αριστερόστροφα.

Αν μεταξύ των ορισμών 2 γειτονικών ζωνών πατήσετε το δεξιό πλήκτρο του ποντικιού (ακύρωση) εμφανίζεται και πάλι το πλαίσιο διαλόγου για τον ορισμό της πλάκας με κενά, οπότε σας δίνεται η δυνατότητα να ορίσετε διαφορετικό πλάτος για την επόμενη ζώνη που θα εισάγετε.

Μετά τον ορισμό και της τελευταίας συμπαγούς ζώνης, πιέζετε το δεξί πλήκτρο του ποντικιού και επανέρχεστε στο παράθυρο όπου εισάγετε τα υπόλοιπα στοιχεία της πλάκας όπως το πάχος της, τις διαστάσεις των διαδοκίδων  και των κενών.

Η επόμενη ενότητα αφορά στον καθορισμό του πάχους της πλάκας.

Στο πεδίο hs εισάγετε το συνολικό πάχος που θέλουμε να έχει η πλάκα σε εκατοστά (cm).

Στο πεδίο ho εισάγετε το πάχος του πάνω συμπαγούς τμήματος της πλάκας σε εκατοστά (cm).

Στο πεδίο hu εισάγετε το πάχος του κάτω συμπαγούς τμήματος της πλάκας σε εκατοστά (αν πρόκειται για πλάκα Sandwich). Εάν η πλάκα δεν είναι Sandwich η τιμή αυτή είναι 0.

Η επόμενη ενότητα αφορά στα πλάτη των διαδοκίδων και των κενών μεταξύ τους.

Πληκτρολογείτε για την κάθε διεύθυνση το πλάτος της δοκού και του κενού αντίστοιχα.

Διεύθυνση 1 είναι η διεύθυνση που είναι παράλληλη στην πλευρά της πλάκας που θα υποδείξετε, όταν στη συνέχεια το πρόγραμμα σας ζητήσει τη διεύθυνση που θα τοποθετηθούνπαράλληλα τα κενά. Στις πλάκες Zoellner μιας διεύθυνσης η 1η διεύθυνση είναι η κύρια διεύθυνση της πλάκας.

Διεύθυνση 2 είναι αντίστοιχα η άλλη διεύθυνση.

Εάν τσεκάρετε την επιλογή “Ακέραια Κενά” θα σχεδιασθούν ακέραια κενά.

Πιέζοντας το πλήκτρο “OK” στην οθόνη εμφανίζεται το μαθηματικό μοντέλο της επιλεγμένης πλάκας και το πρόγραμμα σας ζητά να επιλέξετε την 1η διεύθυνση (την πλευρά της πλάκας που θα είναι παράλληλη η δοκίδα της 1ης διεύθυνσης).

Επιλέγετε μια πλευρά από το μοντέλο της πλάκας και αυτόματα τοποθετείται στο κέντρο της το κενό με τις διαστάσεις που έχετε ορίσει στα Γεωμετρικά Στοιχεία. Στη συνέχεια επιλέγετε μια κορυφή του κενού και ορίζετε από ποια κορυφή του πλαισίου που ορίζεται από τις συμπαγείς ζώνες θα ξεκινήσει η τοποθέτηση των κενών.

Με την επιλογή αυτού του σημείου ολοκληρώνεται η διαδικασία εισαγωγής πλάκας με κενά .

27. Πώς εισάγω ένα τυπικό πλαίσιο πάνω σε ένα άλλο ή σε υπάρχουσα κατασκευή;

Η εισαγωγή στο εργαλείο των τυπικών κατασκευών μπορεί να γίνει με 2 τρόπους:

1ος τρόπος:

–         Με αριστερό κλικ σε ένα από τα εικονίδια της αρχικής οθόνης, επιλέγετε το είδος της τυπικής κατασκευής.

C:\Users\adegkle\AppData\Local\Temp\SNAGHTML1122235.PNG

Μπετόν / Μεταλλικά

Επιφανειακά

Τοιχοποιία / Ξύλινα

–         Δίνετε ένα όνομα στο αρχείο σας, μέσα στο πλαίσιο διαλόγου που ανοίγει και αυτόματα ανοίγει το πλαίσιο διαλόγου των τυπικών κατασκευών.

2ος τρόπος:

  – Επιλέγετε την εντολή ΠΡΟΣΘΕΤΑ>ΤΥΠΙΚΕΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΕΣ και

  – Αυτόματα ανοίγει το πλαίσιο διαλόγου των τυπικών κατασκευών.

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ:

Αν υπάρχουν ήδη στοιχεία στο συγκεκριμένο αρχείο, τότε επιλέγετε και το σημείο εισαγωγής στην επιφάνεια εργασίας για να ανοίξει το παράθυρο των τυπικών κατασκευών.

Αν θέλετε να υπερθέσετε μία τυπική κατασκευή σε κάποιο σημείο ενός υπάρχοντος φορέα τότε,

–         Επιλέγετε τη 3D απεικόνιση του υπάρχοντα φορέα

–         Επιλέγετε την εντολή “Τυπικές Κατασκευές”,

–         Με αριστερό κλικ επιλέγετε τον κόμβο όπου θέλετε να εισάγετε τη νέα κατασκευή, έχοντας ενεργή την κατάλληλη έλξη (π.χ.  σημείο άκρου) και λαμβάνοντας υπόψη ότι το σημείο αυτό θα ταυτιστεί με την αρχή των αξόνων της τυπικής κατασκευής.

Faq050

–         Δίνετε τις παραμέτρους της νέας κατασκευής και φροντίζετε να έχει ίδια ανοίγματα σε πλάτος με την υπάρχουσα κατασκευή.

Faq051

–         Πιέστε ΟΚ και η τυπική κατασκευή εισάγεται επάνω στην υπάρχουσα.

Faq052

28. Πώς μετατρέπω γραμμές βοηθητικού αρχείου σε γραμμές του SCADA;
Με την εισαγωγή ενός βοηθητικού αρχείου (dxf-dwg) στο περιβάλλον του SCADA σας δίνεται η δυνατότητα να χρησιμοποιείτε τις γραμμές του σχεδίου μόνο ως σημεία έλξης. Μία επιπλέον δυνατότητα που σας προσφέρει το SCADA είναι να μετατρέψετε τις γραμμές του σχεδίου σε γραμμές του SCADA. Με αυτό τον τρόπο έχετε τη δυνατότητα να χειρίζεστε το βοηθητικό αρχείο ως σχεδιαστική οντότητα του SCADA χωρίς να απαιτείται ο επανασχεδιασμός του.

Η διαδικασία που ακολουθείτε είναι η εξής:

–         Εισάγετε το βοηθητικό αρχείο μέσω της εντολής Εισαγωγή

–         Επιλέγετε την εντολή Στρώσεις στο πεδίο Βασικό->DWG-DXF

–         Στο παράθυρο διαλόγου εμφανίζεται η λίστα με όλες τις Στρώσεις του βοηθητικού αρχείου. Επιλέγετε μία ή περισσότερες στρώσεις, με αριστερό κλικ και Crtl, και την εντολή Μετατροπή Γραμμών, Τόξων ώστε οι γραμμές και τα τόξα που ανήκουν στις επιλεγμένες στρώσεις να μετατραπούν σε σχεδιαστικά στοιχεία του SCADA.

–        

–         Με αυτό τον τρόπο επιλέγοντας μία γραμμής της επιλεγμένης στρώσης, εμφανίζονται οι ιδιότητές της ως στοιχείο του SCADA που ανήκει πλέον στη Στρώση “Γραμμές-Κύκλοι”.

29. Πως χρησιμοποιώ ένα βοηθητικό αρχείο για να δημιουργήσω φορέα με πεπερασμένα επιφανειακά στοιχεία;

Για τη μοντελοποίηση κατασκευών από πεπερασμένα επιφανειακά στοιχεία με σύνθετες κατόψεις, το SCADA Pro προσφέρει έναν έξυπνο τρόπο, που συνδυάζοντας τη βοήθεια ενός σχεδίου και του εργαλείου τυπικών κατασκευών, σας επιτρέπει να “χτίσετε” τον φορέα σας εύκολα και γρήγορα.

Η διαδικασία περιλαμβάνει την εισαγωγή του σχεδίου και τη μετατροπή των γραμμών σε γραμμές του SCADA.

Αναλυτικά:

1. Εισάγετε ένα σχέδιο από ένα αρχείο .dxf ή .dwg

2. Επιλέξτε την εντολή Στρώσεις του dwg αρχείου, για να ανοίξει η λίστα όλων των σχεδιαστικών layers.

3. Επιλέξτε από τη λίστα τη στρώση στην οποία ανήκει το περίγραμμα για τη δημιουργία των πλεγμάτων και πιέστε το πλήκτρο “Μετατροπή Γραμμών, Τόξων”

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ

Σε περίπτωση που δεν έχετε αρχείο .dxf ή .dwg μπορείτε να σχεδιάσετε το περίγραμμα απευθείας στο επίπεδο ΧΖ της επιφάνειας εργασίας με τη χρήση των εντολών Σχεδίασης.

Το dwg αρχείο που χρησιμοποιείτε ως βοηθητικό αρχείο εισάγεται στο περιβάλλον του SCADA στην ενεργή στάθμη ΧΖ ταυτίζοντας την αρχή των αξόνων με το ανώτερο αριστερό σημείο του σχεδίου .

Οι  γραμμές (lines ή/και polylines) που καθορίζουν το περίγραμμα, προκειμένου να αναγνωριστούν ως γραμμές του SCADA, θα πρέπει να ανήκουν σε ξεχωριστή στρώση (layer), ώστε με τη χρήση της εντολής “Μετατροπή Γραμμών, Τόξων” να επιτυγχάνεται η αναγνώριση.

4. Στην Ενότητα “Μοντελοποίηση” επιλέγετε την εντολή “Επιφανειακά 3D”>>“Αναγνώριση Όψεων”, και με Παράθυρο επιλέγετε όλη την κάτοψη.

5. Δεξί κλικ και ανοίγει το πλαίσιο των τυπικών κατασκευών:

Το πρόγραμμα αναγνωρίζει αυτόματα το περίγραμμα του πλέγματος. Προτείνει από default ένα ύψος και δημιουργεί τις όψεις ως προς τους καθολικούς άξονες.

Ο χρήστης καλείται να ορίσει τον αριθμό των ορόφων και τα επιμέρους υψόμετρα, το πάχος των τοίχων, καθώς και τα ανοίγματα για κάθε όψη.

6. Αφού ολοκληρώσετε τη διαδικασία για κάθε όψη και κάθε άνοιγμα, εισάγετε τον φορέα στην επιφάνεια εργασίας επιλέγοντας το πλήκτρο ΟΚ.

Πώς να τροποποιήσετε τη διατομή ενός στύλου που έχει ήδη εισαχθεί στο μοντέλο με φυσική διατομή.

Υπάρχουν περιπτώσεις που χρειάζεται να τροποποιήσετε τη διατομή ενός υποστυλώματος αφότου έχει εισαχθεί στο μοντέλο (π.χ. σε περίπτωση που το υποστύλωμα αστοχεί). 

Υπάρχουν τρεις τρόποι για την αλλαγή διατομής ενός στύλου που έχει εισαχθεί με φυσική διατομή:

  1. Από τις ιδιότητες στα δεξιά

  1. Από την εντολή «Αλλαγή Υποστυλώματος καθύψος» που υπάρχει ΜΟΝΟ στο μενού που εμφανίζεται με δεξιό κλικ όταν επιλέξω ένα στύλο (είτε με κορυφή, είτε με πλευρά)

  1. Από τις πολλαπλές επιλογές

 

Θα ξεχωρίσουμε επίσης δύο γενικές κατηγορίες αλλαγών και θα δούμε με ποιο τρόπο τις πραγματοποιούμε:

  • Αλλαγή μόνο διάστασης ή διαστάσεων
  • Αλλαγή τύπου διατομής

Πριν όμως δούμε τους τρόπους αλλαγής της διατομής, πρέπει να τονίσουμε τη σημασία του τρόπου της επιλογής του στύλου. Είμαστε λοιπόν σε κατάσταση που δεν έχουμε επιλέξει κανένα αντικείμενο. Περνάμε το ποντίκι πάνω από ένα στύλο και είτε αυτός γίνεται κόκκινος, όταν πλησιάσουμε σε κάποια πλευρά του, 

ή ανάβει το τετραγωνάκι όταν πλησιάζουμε σε μία κορυφή του. Επιλέξιμες λοιπόν είναι οι κορυφές και οι πλευρές του.

 

  1. Από τις ιδιότητες στα δεξιά

 

Ο τρόπος αυτός προτείνεται όταν έχουμε πολύ μικρό αριθμό στύλων που θέλουμε να αλλάξουμε

Αναφέραμε πριν πως το που θα κάνουμε το αριστερό κλικ, καθορίζει την επιλογή και τον τρόπο μεταβολής του στύλου.

Αν κάνουμε κλικ σε κορυφή, θα τη θεωρήσει ως σταθερό σημείο και θα κάνει τις μεταβολές προς τις κατευθύνσεις που βρίσκονται οι υπάρχουσες πλευρές του στύλου. Μέσα στο παράθυρο της διατομής, αρχικά είναι επιλεγμένη η κορυφή με την οποία το επέλεξα, αλλά αν επιλέξω κάποιο άλλο σημείο, η αλλαγή θα γίνει με σταθερό αυτό το νέο σημείο.

Αν κάνουμε τώρα κλικ σε πλευρά, θα την κρατήσει σαν σταθερή πλευρά και θα κάνει τις μεταβολές, για μεν τις κάθετες πλευρές στην κατεύθυνση που αυτές βρίσκονται, για δεν την ίδια και τις παράλληλες με αυτή, θα τις κάνει κεντροβαρικά (βλέπε παράδειγμα παρακάτω).

Η επιλογή πλευράς συνίσταται όταν έχουμε να κάνουμε αλλαγή διαστάσεων. Για αλλαγή τύπου διατομής συνίσταται η επιλογή σταθερού σημείου. 

  1. Για παράδειγμα, στη παρακάτω εικόνα ο στύλος επιλέγεται από την πάνω αριστερή γωνία

 

 

Αν θέλω να αλλάξω διαστάσεις, και όχι τύπο διατομής, μπορώ να το κάνω απευθείας από τη Γεωμετρία ή από τα Περισσότερα.

 

 

  

 

Αν το κάνω απευθείας από τη Γεωμετρία, εννοείται πως θα κρατήσει σταθερό το σημείο το οποίο την επέλεξα. 

Αν πάω στα «Περισσότερα»: 

δείχνει και τη κορυφή που το επέλεξα (κόκκινη, επάνω αριστερά). Όποια μεταβολή και να κάνω στις διαστάσεις, αυτές θα γίνουν κρατώντας σταθερό το παραπάνω σημείο και η μεταβολή θα γίνει προς τις πλευρές της υπάρχουσας διατομής. Αν αλλάξω σταθερό σημείο, επαναλαμβάνω πως, η αλλαγή θα γίνει με βάση το νέο σταθερό σημείο. Το σημείο αυτό είναι πλέον και το νέο σταθερό σημείο (έχει σαν ένδειξη το τριγωνάκι)

  

 

  1. Αν τώρα αντί να επιλέξω το στύλο με κορυφή τον επιλέξω με την κάθετη αριστερή πλευρά

 

στα «Περισσότερα» θα μου δείξει σαν κόκκινο σημείο το αρχικό σημείο εισαγωγής (το σταθερό σημείο με το τριγωνάκι, αφού δεν επέλεξα κορυφή) και οι μεταβολές στις διαστάσεις θα γίνουν για μεν το by προς τα δεξιά για δε την άλλη διάσταση κεντροβαρικά.

 

Εδώ δεν παίζει ρόλο η αλλαγή του σταθερού σημείου γιατί η αλλαγή γίνεται με βάση την πλευρά που επέλεξα.

 

  

 

  1. Να δούμε την περίπτωση αλλαγής διατομής.

Θα αλλάξω την ορθογωνική σε Γάμμα. Είπαμε ότι η αλλαγή της διατομής πρέπει να γίνεται επιλέγοντας την αρχική διατομή με την κορυφή που θέλουμε να κρατηθεί σταθερή. Επιλέγω λοιπόν το στύλο πρώτα με τη πάνω αριστερή κορυφή

 

Πάω στα Περισσότερα και δίνω τις διαστάσεις της Γάμμα και επιλέγω επίσης σαν σημείο εισαγωγής – σταθερό σημείο, την επάνω αριστερή κορυφή, η οποία θα αντιστοιχηθεί στη κορυφή με την οποία επέλεξα το στύλο.

 

 

  

 

Και βλέπω τη νέα διατομή

 

 

  1. Ας δούμε  τώρα την αλλαγή της διατομής με σταθερή πλευρά που όμως δεν συνίσταται.

 

Αν ακολουθήσω την ίδια παραπάνω διαδικασία επιλέγοντας όμως αρχικά το στύλο με την αριστερή κάθετη πλευρά ο Γάμμα στύλος θα τοποθετηθεί προς τα δεξιά και κεντροβαρικά.

Αν δώσω τις παρακάτω διαστάσεις: 

 

Θα έχω την παρακάτω εικόνα 

 

Η διάσταση bz=100 σχεδιάστηκε όπως το περίμενα προς τα δεξιά. Η by όμως που την έδωσα 50 cm από 100 cm που ήταν αρχικά σχεδιάστηκε κεντροβαρικά. Δηλαδή μειώθηκε από πάνω 25 cm (ήρθε ακριβώς κάτω περασιά με το δοκάρι που είναι 25 cm) και από κάτω άλλα 25 cm. 

  1. Από την εντολή «Αλλαγή Υποστυλώματος καθύψος» 

 

Η εντολή αυτή υπάρχει στο μενού που εμφανίζεται  με δεξιό κλικ όταν επιλέξω ένα στύλο με τους τρόπους που αναφέρθηκαν προηγουμένως.

 

Όταν επιλέξω την εντολή, εμφανίζεται το παρακάτω παράθυρο: 

 

Για τις μεταβολές, είτε διαστάσεων, είτε τύπου διατομής, ισχύουν τα ίδια που ακριβώς αναφέρθηκαν στην πρώτη ενότητα. Απλά εδώ ορίζουμε από ποια στάθμη έως ποια στάθμη θέλουμε να γίνει η μεταβολή στην κολωνοσειρά στην οποία ανήκει η συγκεκριμένη διατομή. 

  1. Από τις πολλαπλές επιλογές 

 

Οι αλλαγές από τις πολλαπλές επιλογές γίνονται αφού επιλέξουμε τον στύλο ή τους στύλους που θέλουμε να αλλάξουμε. Αφορούν έναν μεμονωμένο στύλο ή σύνολο αυτών. Με την εντολή αυτή η επιλογή των στύλων, είτε γίνει γραφικά (αν ένα, με πολυγραμμή, με παράθυρο, με πολύγωνο), είτε γίνει μέσω της επιλογής ομάδας, είναι σαν μία οντότητα, δηλαδή δεν παίζει ρόλο η πλευρά ή η κορυφή.

Εδώ θα ξεχωρίσουμε τις δύο περιπτώσεις δηλαδή: 

  • αν θέλω να κάνω αλλαγή διαστάσεων και να κρατήσω τον τύπο της διατομής, ή
  • αν θέλω να αλλάξω τύπο διατομής.

 

  • Αλλαγή διαστάσεων

Στην αντίστοιχη ενότητα για την αλλαγή της διατομής, υπάρχει η επιλογή «Μεταβολή του Στύλου με βάση το αρχικό σημείο εισαγωγής».  

Εάν η επιλογή αυτή είναι ενεργοποιημένη, η μεταβολή των διαστάσεων του στύλου γίνεται με βάση το αρχικό σημείο εισαγωγής του.

 

Όταν επιλέγοντας Διατομή, εμφανιστεί το παράθυρο όπου – Προσοχή! – θα πληκτρολογήσω εξαρχής τις διαστάσεις 

η επιλογή κορυφής δεν ισχύει, γιατί η αλλαγή θα γίνει με βάση το αρχικό σημείο εισαγωγής των στύλων.

 

 

  

 

Εάν όμως η επιλογή αυτή είναι απενεργοποιημένη, η αλλαγή θα γίνει με βάση το σημείο που θα επιλέξουμε μέσα στο παράθυρο της αλλαγής της διατομής ανεξάρτητα του αρχικού σημείου εισαγωγής. Εάν δηλαδή εκεί επιλέξουμε το κέντρο βάρους, η αλλαγή σε όλες τις διατομές θα γίνει με βάση το κέντρο βάρους τους το οποίο και θα γίνει το νέο σταθερό σημείο (το σημείο με το τριγωνάκι). 

ΕΠΕΞΗΓΗΜΑΤΙΚΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ: 

Έχω τις δύο παρακάτω κολώνες 

με διαφορετικό σημείο εισαγωγής και διαφορετικές διαστάσεις.

 

 

 

  

Όταν τις επιλέγω με τις πολλαπλές επιλογές

 

Βλέπετε πως επιλέγονται σαν περιγράμματα (για αυτό έχω απενεργοποιήσει τα γεμίσματα).

 

  

 

Ανοίγοντας την επιλογή 

 

Αφήνω πρώτα την επιλογή «Μεταβολή..» τσεκαρισμένη. Ανοίγω τη μάσκα μεταβολής και δίνω ενδεικτικά διαστάσεις by=100 και bz=100 

Το σημείο εισαγωγής εδώ δεν παίζει κανένα ρόλο, όποιο και αν επιλέξω, γιατί η αλλαγή θα γίνει με βάση το αρχικό σημείο εισαγωγής.

 

 

 

  

Τα τροποποιημένα στοιχεία φαίνονται στην παρακάτω εικόνα:

 

 

Αν τώρα ακολουθήσω την ίδια διαδικασία και ξετσεκάρω την παραπάνω επιλογή, η αλλαγή θα γίνει με βάση τη σταθερή κορυφή που θα επιλέξω. Αν πχ επιλέξω την κάτω δεξιά κορυφή: 

 

Το αποτέλεσμα θα είναι αυτό 

Παρατηρήστε ότι, τα τρίγωνα στη νέα θέση αφού όρισα πλέον νέο σταθερό σημείο

 

 

  

 

  • Αλλαγή του τύπου διατομής

 

Για την αλλαγή του τύπου της διατομής ισχύουν όσα αναφέρθηκαν προηγουμένως, αλλά με μια σημαντική διαφορά.

Είτε είναι τσεκαρισμένη η επιλογή «Μεταβολή του Στύλου με βάση το αρχικό σημείο εισαγωγής» είτε όχι, η αλλαγή του τύπου της διατομής γίνεται μονοσήμαντα, δηλαδή:

Γίνεται αντιστοίχιση της κορυφής που θα επιλέξω όταν δίνω τη νέα διατομή, ΠΑΝΤΑ στην κορυφή της αρχικής εισαγωγής του υποστυλώματος. 

ΕΠΕΞΗΓΗΜΑΤΙΚΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ: 

Θέλω την παρακάτω ορθογωνική διατομή, να την κάνω Γ διατομή.

C:\Users\ckostop\AppData\Local\Temp\SNAGHTML1144a9d1.PNG

 

Προσέξτε τη θέση του αρχικού σημείου.

 

Η επιλογή «Μεταβολή του Στύλου με βάση το αρχικό σημείο εισαγωγής» είναι αδιάφορο το τι είναι.

 

Στο παράθυρο εισαγωγής της διατομής:

Διαλέγω σαν κορυφή εισαγωγής, δηλαδή σαν κορυφή που θα αντιστοιχίσω την αρχική κορυφή εισαγωγής, την επάνω δεξιά γωνία.

Το αποτέλεσμα είναι το παρακάτω:

C:\Users\ckostop\AppData\Local\Temp\SNAGHTML11481c24.PNG

 

Ενώ αν διάλεγα την επάνω αριστερή γωνία,

 

το αποτέλεσμα θα ήταν αυτό

C:\Users\ckostop\AppData\Local\Temp\SNAGHTML114ab732.PNG

 

Η νέα διατομή τοποθετήθηκε στα δεξιά της προηγούμενης.

1

 

Φορτία

32. Πώς γίνεται η αυτόματη κατανομή φορτίων σε πλέγμα πεπερασμένων στοιχείων;

Η νέα έκδοση του SCADA Pro περιλαμβάνει ένα νέο εργαλείο αυτόματης κατανομής και απόδοσης φορτίων σε επιφάνειες που έχουν προσομοιωθεί με πεπερασμένα επιφανειακά στοιχεία.

Επιλέξτε την εντολή και στο παράθυρο διαλόγου που ανοίγει ορίστε:

– τον τύπο της φόρτισης επιλέγοντας από τις φορτίσεις που έχουν ήδη οριστεί και την αντίστοιχη ομάδα

– το είδος του επιφανειακού στο οποίο ανήκει η επιφάνεια ή οι επιφάνειες που πρόκειται να φορτίσετε στο πεδίο Επιφάνεια

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ

‘Όταν περισσότερες από μία επιφάνειες έχουν οριστεί με επιφανειακά στοιχεία τότε επιλέγετε και το αντίστοιχο πλέγμα.

Όταν ένα Πλέγμα 3D περιλαμβάνει περισσότερες υποομάδες, αυτές εμφανίζονται στη λίστα:

Η επιλογή του πλέγματος προς φόρτιση γίνεται επίσης γραφικά πιέζοντας το πλήκτρο .

Αυτόματα κλείνει το παράθυρο διαλόγου και καλείστε να δείξετε την επιφάνεια που θα αποδοθεί το φορτίο με αριστερό κλικ πάνω σε ένα επιφανειακό της στοιχείο.

Το παράθυρο διαλόγου ξανανοίγει με αναγνωρισμένη την γραφικά επιλεγμένη  επιφάνεια

Στο πεδίο Φορτίο δώστε μία χαρακτηριστική ονομασία για το φορτίο. Κατόπιν καλείστε να ορίσετε τον τρόπο κατανομής των φορτίων στην επιλεγμένη επιφάνεια.

Ο ορισμός μπορεί να γίνει γραφικά:

  • Mε τις 4 κορυφές της και τις αντίστοιχες τιμές του φορτίου.
  • Με οποιαδήποτε 3 σημεία εκ των οποίων τα δύο πρώτα ορίζουν μια ευθεία όπου θα εφαρμοστεί η μία τιμή του φορτίου και το τρίτο σημείο το υψόμετρο όπου θα εφαρμοστεί η άλλη τιμή.

Τα σημεία μπορούν να μην είναι ομοεπίπεδα και το περίγραμμά της μπορεί να περιλαμβάνει γραμμές, τόξα και κύκλους.

Αναλυτικά:

  • Σε επίπεδες επιφάνειες:

Ορίστε τις 4 κορυφές που την ορίζουν πιέζοντας διαδοχικά τα πλήκτρα για κάθε κορυφή, όπως περιγράφεται στην εικόνα

Με αυτό τον τρόπο αναγνωρίζονται αυτόματα οι συντεταγμένες των 4ωνσημείων και συμπληρώνουν τη λίστα των συντεταγμένων.

Κατόπιν ορίζετε τις τιμές της πίεσης σε ΚΝ/m2 για τα 4 σημεία

Τέλος πιέστε το πλήκτρο και .

Η κατανομή των φορτίων στην επιλεγμένη επιφάνεια ολοκληρώνεται και εμφανίζεται η γραφική απεικόνιση πάνω στα στοιχεία του επιφανειακού πλέγματος που την προσομοιώνει.

  • Σε διαδοχικές επιφάνειες:

Δίνεται επιπλέον η δυνατότητα αυτόματης κατανομής της πίεσης σε διαδοχικές επιφάνειες.

Η διαδικασία που ακολουθείται μοιάζει πολύ με την προηγούμενη και οι διαφορές εντοπίζονται στα εξής σημεία:

– Με την επιλογή γραφικά δείχνετε όπως προηγουμένως ένα στοιχείο μίας από τις διαδοχικές επιφάνειες.

– Τσεκάρετε την επιλογή “Ενιαία επιφάνεια με ορισμό 3 σημείων” και αυτόματα απενεργοποιείται η 4η κορυφή.

–  Αντίστοιχα με πριν, μέσω του πλήκτρου δείχνετε τις 3 κορυφές που ορίζουν την ενιαία επιφάνεια.

Κατόπιν ορίζετε τις τιμές της πίεσης σε ΚΝ/m2 για τα 3 αυτά σημεία.

– Τέλος πιέστε το πλήκτρο και .

Η κατανομή των φορτίων στην επιλεγμένη (με την Επιλογή Γραφικά) επιφάνεια ολοκληρώνεται και εμφανίζεται η γραφική απεικόνιση πάνω στα στοιχεία του επιφανειακού πλέγματος που την προσομοιώνει.

 

Για να κατανεμηθούν τα φορτία και στις επόμενες υπόλοιπες επιφάνειες επιλέγετε ξανά την εντολή και από το παράθυρο διαλόγου και δείχνετε ένα στοιχείο επιφανειακού της επόμενης επιφάνειας, που αυτόματα αναγνωρίζεται και εμφανίζεται μέσα στο παράθυρο  . Ξανά και .

Ακολουθείστε την ίδια διαδικασία και για την τρίτη στη σειρά επιφάνεια.

  • Σε καμπύλες επιφάνειες:

Ακολουθήστε την ίδια διαδικασία:

– Επιλογή γραφικά με αριστερό κλίκ.

– Τσεκ την επιλογή “Ενιαία επιφάνεια με ορισμό 3 σημείων” και αυτόματα απενεργοποιείται η 4η κορυφή.

– Ορισμός των 3 κορυφών που ορίζουν την ενιαία επιφάνεια μέσω του πλήκτρου .

Ορισμός των  τιμών της πίεσης σε ΚΝ/m2 για τα 3 αυτά σημεία.

και .

30. Τι είναι τα LG, ποια η διαφορά από τα LC και πως χρησιμοποιούνται;

Οι εντολές της ομάδας “Ορισμός” επιτρέπουν τον ορισμό των Φορτίσεων και των αντίστοιχων Ομάδων, όπου θα ενταχθούν όλα τα φορτία του φορέα.

LC = Load Case : Είναι οι γνωστές φορτίσεις (μόνιμα , κινητά , χιόνι κλπ.)

Ο καθορισμός τους είναι απαραίτητος διότι αποτελεί βασική προϋπόθεση για την εισαγωγή των φορτίων σε έναν φορέα. Το κάθε φορτίο θα ανήκει σε μία από αυτές (Load Cases).

Υπάρχουν, από default, ορισμένες δύο φορτίσεις:

  • Μόνιμα Φορτία (L.C.=1)
  • Κινητά Φορτία (L.C.=2)

Η κολώνα Ι.Β. δηλώνει τη συμμετοχή του Ιδίου Βάρους στη συγκεκριμένη φόρτιση.

Εκτός από τα μόνιμα και τα κινητά του default, μπορείτε να εισάγεται άλλες φορτίσεις, είτεεπιλέγοντας από τη λίστα, είτε ορίζοντας μία δική σας φόρτιση πληκτρολογώντας στη λίστα καιμετά “Εισαγωγή”.

LG = Load Group : Είναι υποομάδες των φορτίσεων LC . Χρησιμεύουν στο να έχουμε καλύτερη εποπτεία των φορτίων του φορέα μας, κυρίως κατά την απεικόνιση σε 3D (ειδικά εάν επιλέξουμε διαφορετικό χρώμα για κάθε LG).

Η δημιουργία Ομάδων Φορτίων μίας Φόρτισης είναι μία προαιρετική διαδικασία. Για κάθε φόρτιση υπάρχει από default προκαθορισμένη μία ομάδα “Group1”.

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ

Στη περίπτωση που ορίσετε επιπλέον Ομάδες για την κάθε φόρτιση,

θα πρέπει να προσέξετε ότι:

–         Κατά την εισαγωγή των φορτίων πρέπει να επιλέξτε την αντίστοιχη Ομάδα.

–         Στην εμφάνιση των φορτίων οι Ομάδες εμφανίζονται χωριστά

–         Στη Συμμετοχή των Φορτίσεων για τα Σενάρια της Ανάλυσης θα πρέπει να ορίσετε εσείς τη μονάδα “1” στα επιπλέον LG προκειμένου να ληφθούν υπόψη στην ανάλυση οι τιμές των φορτίων που περιλαμβάνουν αυτά.

31. Πώς εισάγω γραμμικό φορτίο σε πρόβολο (και γενικά σε πλάκα);

Μέσα από το αντίστοιχο πεδίο επιλέγετε:

–         Εισαγωγή φορτίων πλακών > επιλεκτικά

–         Τύπο φορτίου > Γραμμικό και πληκτρολογείτε τιμή (KN/m)

–         Επιλέγετε την πλάκα και χωρίς να βγείτε από την εντολή, ορίζετε γραφικά τη γραμμή εφαρμογής του φορτίου.

Faq058                  Faq059

Ανάλυση

33. Πώς δημιουργώ συνδυασμούς φορτίσεων για τα σεισμικά σενάρια ανάλυσης;

Μετά την εκτέλεση ενός σεισμικού σεναρίου ανάλυσης, οι συνδυασμοί του δημιουργούνται αυτόματα από το πρόγραμμα. Καλώντας την εντολή  “Συνδυασμοί” ανοίγει ο πίνακας με τους συνδυασμούς του ενεργού σεισμικού σεναρίου.

Το ίδιο επιτυγχάνεται επιλέγοντας την εντολή “Προκαθορισμένοι Συνδυασμοί”, καθώς το πρόγραμμα θα εισάγει τους συνδυασμούς που αφορούν στο ενεργό σενάριο της σεισμικήςανάλυσης

Οι προκαθορισμένοι συνδυασμοί των “τρεγμένων” σεισμικών σεναρίων της ανάλυσης, καταχωρούνται αυτόματα από το πρόγραμμα.

Οι προκαθορισμένοι συνδυασμοί αφορούν σεισμικά σενάρια.

34. Πώς προσθέτω συνδυασμούς φορτίσεων Ανέμου και Χιονιού στους σεισμικούς συνδυασμούς σε συνδυασμό με τη χρήση του αυτοματισμού “Άνεμος -Χιόνι”;

Το SCADA Pro προσφέρει έναν αυτόματο τρόπο για την προσθήκη των συνδυασμώνφορτίσεων Ανέμου και Χιονιού στους σεισμικούς συνδυασμούς.

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ

Ο αυτοματισμός προϋποθέτει ότι έχει προηγηθεί η αυτόματη διαδικασία για τον υπολογισμό και την κατανομή των φορτίων του ανέμου και του χιονιού, την αυτόματη δημιουργία των φορτίσεων και των σεναρίων.

Τηρώντας τις παραπάνω προϋποθέσεις, είναι δυνατό να δημιουργήσετε τους συνδυασμούς ανέμου και χιονιού αυτόματα με τη χρήση της εντολής .

Έτσι, αφού πρώτα τρέξετε το σενάριο του σεισμού και όλα τα στατικά σενάρια των ανέμων και του χιονιού, με ενεργό το σενάριο του σεισμού επιλέγετε την εντολή  “Συνδυασμοί” και“Προκαθορισμένοι Συνδυασμοί”.

Αυτόματα συμπληρώνονται οι συνδυασμοί του ενεργού σεισμικού σεναρίου.

Για την αυτόματη δημιουργία και των υπόλοιπων συνδυασμών (ανέμου και χιονιού) πιέστε το πλήκτρο .

Αυτόματα συμπληρώνονται οι συντελεστές των σεναρίων του ανέμου και του χιονιού, προσφέροντας ένα ολοκληρωμένο αρχείο συνδυασμών όλων των φορτίων της μελέτης. Επιλέξτε για το σώσετε ώστε να το χρησιμοποιήσετε για τη διαστασιολόγηση.

35. Πώς εισάγω πρόσθετη φόρτιση και συνδυασμούς στην ανάλυση;

Εκτός από τους “Προκαθορισμένους Συνδυασμούς” μπορείτε να προσθέσετε και άλλους με φορτίσεις από άλλα σενάρια, ακολουθώντας τον χειροκίνητο τρόπο:

  1. Στο πεδίο επιλέξτε από τις λίστες “Σενάριο”, πληκτρολογήστε τον αριθμό της “Φόρτισης” στο συγκεκριμένο σενάριο, τον “Τύπο”, τις  “Δράσεις” και ενδεχομένως δώστε μια “Περιγραφή”.
  1. Προσθέστε τους συνδυασμούς για το σενάριο “Χιόνι” που περιλαμβάνει τα φορτία χιονιού:

Δημιουργήστε ένα σενάριο που να περιλαμβάνει το φορτίο χιονιού:  

Εκτελέστε μία απλή στατική ανάλυση.

Για να προσθέσετε στους “Προκαθορισμένους Συνδυασμούς” και αυτούς  του φορτίου χιονιού, επιλέξτε LC10, φόρτιση 1, τύπο Null, δράσεις Χιόνι:

και  “Υπολογισμός”.

του αρχείου των συνδυασμών.

  1. Επιλέξετε από τις 3 εξισώσεις αστοχίας και τις 3 εξισώσεις λειτουργικότητας που βρίσκονται στο πάνω δεξιά τμήμα του παραθύρου. Αν επιλέξετε όλες τις εξισώσεις τότε οι συνδυασμοί που θα δημιουργηθούν θα είναι βασισμένοι στον Ευρωκώδικα 1.

Αν αντίστοιχα επιλέξετε μόνο την 1η και 3η εξίσωση αστοχίας καθώς και την 1η λειτουργικότητας τότε οι παραγόμενοι συνδυασμοί θα είναι  βάσει ΕΑΚ.

Κατόπιν πατήσετε “Υπολογισμός” και επιλέξτε την εντολή “Καταχώρηση” για νααποθηκεύσετε αυτούς τους συνδυασμούς σαν αρχείο με κατάληξη *.cmb στο φάκελο της μελέτης σας.

Για να διαβάσετε ένα *.cmb file που έχει ήδη καταχωρηθεί, επιλέξτε “Διάβασμα”.

Για να καταχωρήσετε έναν συνδυασμό ως *.txt file, επιλέξτε “TXT”.

Η εντολές επιτρέπουν να προσθέσετε ή να αφαιρέσετε γραμμές ή στήλεςαφού πρώτα τις επιλέξετε, όπως σε ένα file .excel.

Η εντολές επιτρέπουν να καταχωρήσετε ή να ανοίξετε ένα  αρχείο συνδυασμών.

 
36. Πως υπολογίζεται ο σεισμικός συντελεστής “q” αυτόματα από το πρόγραμμα και πως καθορίζετε τον “Τυπο Κατασκευής”;

Η επιλογή του “Σεισμικού Συντελεστή q”  και του “Τύπου Κατασκευής”  προϋποθέτει σύνθετους υπολογισμούς. Το SCADA Pro δίνει στον μελετητή τη δυνατότητα να απαλλαγεί από αυτούς.

Συμπληρώστε όλα τα πεδία των παραμέτρων της ανάλυσης

και αφήστε τα πεδία:

 

και

ως έχουν.

Επιλέξτε “OK” και με την “Αυτόματη Διαδικασία” εκτελέστε μία πρώτη ανάλυση.

Επιλέξτε την εντολή “Έλεγχοι”.

Στο πλαίσιο διαλόγου “Συντελεστές Αντισεισμικού”

  ορίζετε το ελάχιστο μήκος που πρέπει να έχει ένας στύλος ώστε να θεωρηθεί τοιχίο.

Πιέζοντας το πλήκτρο

στη λίστα των στύλων τσεκάρονται αυτόματα τα τοιχία ανά κατευθυνση.

Πιέστε ΟΚ.

Στο αρχείο των ελέγχων και στον υπολογισμό της τέμνουσας τοιχωμάτων, το πρόγραμμα  “καθορίζει” το στατικό σύστημα του κτιρίου με βάση τον έλεγχο της σεισμικής τέμνουσας τοιχωμάτων.

C:\Users\adegkle\AppData\Local\Temp\SNAGHTML1a4bcc93.PNG

Γνωρίζοντας τον “Τύπο Κατασκευής”  και όλες τις προηγούμενες παραμέτρους , το πρόγραμμα μπορεί να υπολογίσει το “Σεισμικό Συντελεστή q”. Εισάγετε στις παραμέτρους την τελευταία πληροφορία, δηλαδή τον “Τύπο Κατασκευής”, εκτελείτε για δεύτερη φορά την ανάλυση και μπαίνετε για μια ακόμα φόρα στο πλαίσιο διάλογου των παραμέτρων. Στο πεδίο του “q” διαβάζετε τις προτεινόμενες από το πρόγραμμα τιμές.

Μπορείτε να προχωρήσετε κρατώντας τις τιμές αυτές ή να τις τροποποιήσετε ενεργοποιώντας τα αντίστοιχα checkbox και πληκτρολογώντας τις δικές σας τιμές (κάτι που θα μπορούσατε να έχετε κάνει εξαρχής, αλλά τότε το πρόγραμμα θα λάμβανε τις δικές σας τιμές χωρίς να σας προτείνει τις δικές του).

Επιλέξτε για να ενημερωθεί το φάσμα με τις τιμές του Σεισμικού Συντελεστή q και για να το δείτε.

Επιλέξτε “OK” και με την “Αυτόματη Διαδικασία” εκτελέστε την ανάλυση για δεύτερη φορά, ώστε να ληφθούν υπόψη οι νέες παράμετροι.

37. Προϋποθέσεις για την εκτέλεση μίας push over ανάλυσης

Για να εκτελέσετε μία push over ανάλυση, απαραίτητη προϋπόθεση είναι η ύπαρξη οπλισμούστις διατομές. Συνεπώς:

  • Αρχικά έχει προηγηθεί η Μοντελοποίηση του φορέα τα με τα νέα υλικά (ΔΕΝεπιτρέπονται ποιότητες οι παλιές ποιότητες υλικών (Β και STI)), που θα προσαρμοστούν βάση αντοχών και επιμέρους συντελεστών ασφάλειας.
  • Κατόπιν θα πρέπει να γίνει μία πρώτη Ανάλυση του φορέα χρησιμοποιώντας σενάριο του Ευρωκώδικα 8 (στατική ή δυναμική).
  • Ο οπλισμός προκύπτει από Διαστασιολόγηση ΜΟΝΟ με σενάριο Ευρωκώδικα 2 (όχι με παλαιό κανονισμό) με προσαρμογή των αντοχών των υλικών Χάλυβα και Σκυροδέματος στις αντοχές του υπάρχοντα φορέα.
  • Εφόσον πρόκειται για υφιστάμενη κατασκευή, η τροποποίηση και η προσαρμογή του οπλισμό που προκύπτει από τη διαστασιολόγηση, σύμφωνα με τον υπάρχοντα οπλισμό της κατασκευής, πραγματοποιείται μέσω των εργαλείων “Λεπτομέρειες Οπλισμών” δοκών και στύλων αντίστοιχα.
  • Τέλος απαιτείται ο υπολογισμός των νέων διαγραμμάτων Αλληλεπίδρασης Ροπών-Αξονικής, Τάσεων-Παραμορφώσεων και Ροπών-Καμπυλοτήτων για τον χάλυβα και το σκυρόδεμα.
38. Ποιος είναι ο σκοπός μίας προκαταρκτικής ανάλυσης
Η Προκαταρκτική ελαστική ανάλυση εκτελείται για να εξετασθεί αν πληρούνται τα κριτήρια που θέτει ο ΚΑΝ.ΕΠΕ. για να επιτρέπεται η εφαρμογή ΕΛΑΣΤΙΚΗΣ (στατική ή δυναμική) ανάλυσης για την αποτίμηση και τον ανασχεδιασμό της κατασκευής.

Ο σκοπός της προκαταρκτικής ανάλυσης είναι:

να καθοριστούν οι δείκτες ανεπάρκειας* λ=SE/Rm του κάθε μέλους, προκειμένου να εκτιμηθεί η δυνατότητά του να συμπεριφερθεί ανελαστικά.

*ΟΡΙΣΜΟΣ: Ο λόγος της έντασης λόγω σεισμού (καμπτική ροπή), όπου η σεισμική δράση λαμβάνεται χωρίς μείωση (q=1), προς την αντίστοιχη διαθέσιμη αντίσταση του στοιχείου (μόνο αντοχές σε κάμψη), υπολογιζόμενη με βάση τις μέσες τιμές των αντοχών των υλικών.

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ

Το σενάριο της προκαταρκτικής ανάλυσης χρησιμοποιείται για τον υπολογισμό των κριτηρίων επιλογής του είδους της ανάλυσης  και δίνει μια εικόνα της κανονικότητας του κτιρίου και της αντίστασης του κτιρίου σε σεισμό.

Αν π.χ. υπάρχουν λόγοι λ>4 για πάνω από το 30% των στοιχείων του κτιρίου δεν έχει νόημα η περαιτέρω αποτίμηση του κτιρίου.

Δεν χρησιμοποιείται για την αποτίμηση και τον ανασχεδιασμό του κτιρίου. Για τις διαδικασίες αυτές χρησιμοποιούνται η ελαστική ή η ανελαστική ανάλυση.

39. Πώς προσομοιώνονται οι τοιχοπληρώσεις

Η ομάδα εντολών “Μέλη” περιλαμβάνει τις εντολές για τον καθορισμό και την εισαγωγή των Τοιχοπληρώσεων.

Με την εντολή αυτή  μπορείτε να εισάγετε τις τοιχοπληρώσεις της κατασκευής σας σύμφωνα με τα όσα προβλέπει ο ΚΑΝ.ΕΠΕ.

Η προσομοίωση γίνεται με δύο διαγώνιες ράβδους με μηδενικό ειδικό βάρος (αφού τα φορτία των τοιχοπληρώσεων έχουν δοθεί σαν γραμμικά φορτία πάνω στα μέλη των δοκών) και με επιφάνεια διαστάσεων σύμφωνα με τα όσα προβλέπει ο ΚΑΝ.ΕΠΕ.

Αφού επιλέξετε την εντολή, δείχνετε με το ποντίκι το μαθηματικό μέλος της άνω δοκού του φατνώματος που θα τοποθετηθεί η τοιχοπλήρωση.

Στη συνέχεια εμφανίζεται το παρακάτω πλαίσιο διαλόγου

C:\Users\dioakim\AppData\Local\Temp\SNAGHTML1be6724.PNG

Στην ενότητα “Γεωμετρικά στοιχεία τοιχοπλήρωσης”, από τη λίστα επιλέγετε την τοιχοπλήρωση που έχετε προηγουμένως δημιουργήσει στην βιβλιοθήκη της τοιχοποιίας. Στο παραπάνω παράδειγμα έχει επιλεγεί η δρομική οπτοπλινθοδομή. Πιέζοντας το σύμβολο εμφανίζεται το πλαίσιο διαλόγου της βιβλιοθήκης της τοιχοποιίας, όπου έχετε τη δυνατότητα να δημιουργήσετε και να τροποποιήσετε τις τοιχποπληρώσεις. Στο εικονίδιο δεξιά εμφανίζεται ο αντίστοιχος τύπος της τοιχοπλήρωσης.

Στο επόμενο πεδίο:

Εμφανίζονται οι ιδιότητες της τοιχοπλήρωσης, όπως το πάχος t (συνολικά με τον μανδύα και το καθαρό), το είδος του λιθοσώματος με  την αντοχή του, καθώς και το είδος του κονιάματος με την αντίστοιχη αντοχή του.

Στην επόμενη ενότητα εμφανίζονται αυτόματα το ύψος (h) και πλάτος (l) του φατνώματος όπως υπολογίστηκαν από το πρόγραμμα με δυνατότητα επεξεργασίας.

Η επόμενη ενότητα αφορά στον ορισμό των ανοιγμάτων της τοιχοπλήρωσης. Επιλέγετε από τη λίστα μία από τις επιλογές.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ

Εάν επιλέξετε “Άλλο” πρέπει να ορίσετε τις διαστάσεις του περιγεγραμμένου στα ανοίγματα ορθογωνίου.

Η επιλογή των ανοιγματων γίνεται προκειμένου να υπολογιστεί ο μειωτικός συντελεστής της θλιπτικής αντοχής n1.

Πιέζοντας το πλήκτρο εμφανίζεται επεξηγηματικό κείμενο με την αντίστοιχη παράγραφο του ΚΑΝ.ΕΠΕ.

Η επόμενη ενότητα αφορά στις βλάβες της τοιχοπλήρωσης από όπου επιλέγετε και την αντίστοιχη στάθμη για να υπολογιστεί ο μειωτικός συντελεστής rR.

Πιέζοντας το πλήκτρο εμφανίζεται επεξηγηματικό κείμενο με την αντίστοιχη παράγραφο του ΚΑΝ.ΕΠΕ.

Η επόμενη επιλογή αφορά στον τύπο επαφής της τοιχοπλήρωσης στο περιβάλλον πλαίσιο.

Η επιλογή του τύπου επηρεάζει τον υπολογισμό του μειωτικού συντελεστή n3 λόγω λυγηρότητας. Με το πλήκτρο εμφανίζεται το αντίστοιχο επεξηγηματικό κείμενο.

Η επόμενη ενότητα αφορά στη δημιουργία του σκελετικού διαγράμματος τάσεων – παραμορφώσεων της τοιχοπλήρωσης.

Εδώ και στα αντίστοιχα πεδία ορίζετε, για την άοπλη τοιχοποιία, την ανηγμένη παραμόρφωση διαρροής εyκαι την ανηγμένη παραμόρφωση οιονεί-αστοχίας εuσύμφωνα με τον ΚΑΝ.ΕΠΕ. Στο γράφημα σεχδιάζεται αυτόματα το σκελετικό διάγραμμα. Προκειμένου για οπλισμένη τοιχοποιία, οι τιμές εy και εuυπολογίζονται αυτόματα. Και στις δύο περιπτώσεις οι τιμές μπορούν να τροποποιηθούν προαιρετικά από το μελετητή. Ο συντελεστής α όπως φαίνεται και στο γράφημα είναι το ποσοστό της εναπομένουσας αντοχής μετά τη θραύση και αφορά μόνο την οπλισμένη τοιχοποιία όπως και η ανηγμένη παραμόρφωση πλήρους αστοχίαςε’u.

Τέλος η ενότητα

περιέχει, για τις παραμέτρους που αναφέρθηκαν παραπάνω, τα αποτελέσματα των επιλογών, καθώς και την τελική θλιπτική αντοχή σχεδιασμού του διαγώνιου θλιπτήρα, το αντίστοιχο μέτρο ελαστικότητας, την επιφάνεια Ak της διατομής των διαγώνιων ράβδων καθώς και το μήκος τους L.

Επιλέγοντας ΟΚ, δημιουργούνται αυτόματα οι δύο διαγώνιες ράβδοι στο φάτνωμα. Η εισαγωγή των τοιχοπληρώσεων μπορεί να γίνει είτε στην κάτοψη του κάθε ορόφου, είτε στο φορέα σε τρισδιάστατη απεικόνιση.

Η εκ των υστέρων αναφορά, επεξεργασία και τροποποίηση των τοιχοπληρώσεων γίνεται μέσα από την ενότητα των ιδιοτήτων. Με την επιλογή μιας διαγώνιας ράβδου της τοιχοπλήρωσης επιλέγετε από τις ιδιότητες αριστερά την “Απόδοση Διατομής” και εμφανίζεται το πλάισιο διαλόγου

C:\Users\dioakim\AppData\Local\Temp\SNAGHTML1be6724.PNG

με τα αντίστοιχα στοιχεία της τοιχοπλήρωσης που έχετε ήδη εισάγει. Εδώ μπορέιτε να αλλλάξετε όποιο στοιχείο θέλετε.

ΠΡΟΣΟΧΉ

Δεν γίνεται αυτόματα ενημέρωση των τοιχοπληρώσεων της κατασκευής  εάν αλλάξετε κάποιο δεδομένο στην τοιχοπλήρωση μέσα στη Βιβλιοθήκη της τοιχοποιίας. Για να γίνει η ενημέρωση, θα πρέπει να κάνετε αναφορά σε κάθε ράβδο των τοιχοπληρώσεων με τη διαδικασία που περιγράφηκε προηγουμένως, και να πατήσετε OK στο αντίστοιχο πλαίσιο διαλόγου.

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ

Δίνεται η επιλογή στον χρήστη αφότου έχει εισάγει τις τοιχοπληρώσεις να επιλέξει εάν θέλει ή όχι να τις λάβει συνολικά υπόψη στην Pushover ανάλυση μέσω της επιλογής“Ενεργές Τοιχοπληρώσεις”  που βρίσκεται στο παράθυρο των Παραμέτρων του σεναρίου της.

Στις ελαστικές αναλύσεις επιτρέπεται να θεωρούνται σε  χιαστί διάταξη (άρα η μια διαγώνιος θλίβεται και η άλλη εφελκύεται, ενώ δεν προκύπτει ανάγκη διαδοχικών προσεγγίσεων σε κάθε επίλυση ώστε να κρατιούνται στο προσομοίωμα μόνο οι θλιβόμενες διαγώνιοι), δίνοντας σε κάθε διαγώνιο το  ήμισυ της δυστένειας.

Στις ανελαστικές αναλύσεις μπορεί να χρησιμοποιείται (εφόσον διατίθεται το κατάλληλο λογισμικό) ζεύγος χιαστί διαγωνίων με δυστένεια ΕΑρ η καθεμιά, αλλά μονόπλευρο καταστατικό νόμο (λειτουργία μόνο σε θλίψη). Στην περίπτωση που οι τοιχοποιίες πλήρωσηςέχουν ανοίγματα, οι αντίστοιχοι καταστατικοί νόμοι τροποποιούνται κατάλληλα, ώστε να προσεγγίσουν τη δυσμενή εν γένει επιρροή των ανοιγμάτων.

40. Καθορισμός του κόμβου ελέγχου για την Pushοver ανάλυση

Σύμφωνα με τον ΚΑΝ.ΕΠΕ ο κόμβος ελέγχου της στοχευόμενης μετακίνησης θα λαμβάνεται εν γένει στο κέντρο μάζας της οροφής του κτιρίου. Για κτίρια με σοφίτες ή μικρούς οικίσκους στο δώμα, ο κόμβος ελέγχου θα λαμβάνεται στην οροφή του πλήρους υποκείμενου ορόφου. Η μετακίνηση του κόμβου ελέγχου θα υπολογίζεται από την ανάλυση του προσομοιώματος για τα οριζόντια στατικά φορτία.

Ο Κόμβος αυτός είναι συνήθως ο κόμβος διαφράγματος του τελευταίου πλήρους ορόφου του κτιρίου. Αν δεν υπάρχει διάφραγμα, επιλέγετε κάποιο περιμετρικό κόμβο από την ίδια στάθμη.

Ο κόμβος ελέγχου μπορεί είτε να οριστεί εξαρχής μέσα στο παράθυρο των Παραμέτρων του σεναρίου της Pushover ανάλυσης, είτε μετά την εκτέλεση της ανάλυσης στο παράθυρο“Report” των καμπύλων.

     

41. Πώς αντιμετωπίζονται οι περιπτώσεις αποτίμησης υφιστάμενου Σεισμόπληκτου κτιρίου σύμφωνα με το Φ.Ε.Κ., Αρ. Φύλλου 455, 25/02/20

Το SCADA Pro ενσωματώνει τις περιπτώσεις Σεισμόπληκτων κτιρίων βάση Φ.Ε.Κ., Αρ. Φύλλου 455, 25/02/20.

Μέσω της εντολής που βρίσκεται στο εσωτερικό των παραμέτρων της ανάλυσης (γραμμική ή/και μη γραμμική), καθορίζετε τον χαρακτηρισμό των κτιρίων ανάλογα με την επιρροή των βλαβών στη γενική ευστάθειά του, και η απαίτηση ή όχι για τη σύνταξημελετών αποκατάστασης κτιρίων από οπλισμένο σκυρόδεμα, που έχουν υποστεί βλάβες από σεισμό και την έκδοση των σχετικών αδειών επισκευής.

Σύμφωνα με το Φ.Ε.Κ, ανάλογα με την απώλεια φέρουσας ικανότητας (Αφ) και το χρόνο που μελετήθηκαν, τα κτίρια χαρακτηρίζονται ως εξής:

Για Αφ≤0,12:  Δεν απαιτείται μελέτη αποτίμησης

Για Αφ>0,12: Απαιτείται μελέτη αποτίμησης.

Επιλέξτε την εντολή και στο παράθυρο «Χαρακτηρισμός ανάλογα με την επιρροή των βλαβών» ορίστε τη βλάβη στα μέλη ή/και στους κόμβους.

Πληκτρολογήστε τη χρονολογία έκδοσης αδείας της κατασκευής.

Τα μέλη εμφανίζονται ανά στάθμη με τον φυσικό και τον μαθηματικό τους αριθμό και πλάι, σε περίπτωση βλάβης, επιλέξτε μία από της περιγραφές, όπως αναφέρονται αναλυτικά στο αντίστοιχο Φ.Ε.Κ, που ανοίγει υπό μορφή pdf αρχείου, πιέζοντας το

Αφού ολοκληρώσετε την περιγραφή, πιέστε το πλήκτρο για να δείτε τα συνοπτικά αποτελέσματα ανά στάθμη, στο κάτω μέρος του παραθύρου

Η επιλογή της εντολής ανοίγει το .txt αρχείο με αναλυτικά αποτελέσματα των ελέγχων ανά όροφο.

Στις περιπτώσεις που προκύπτει απαίτηση για τη σύνταξη μελετών αποκατάστασης στα σεισμόπληκτα κτίρια (Αφ>0,12), τότε θα πρέπει να καθοριστεί και το αντίστοιχο Φάσμα Επιταχύνσεων για το Σχεδιασμό Επισκευών, σύμφωνα με το σχετικό Φ.Ε.Κ

ΦΑΣΜΑ ΕΠΙΤΑΧΥΝΣΕΩΝ ΓΙΑ ΤΟ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟ ΕΠΙΣΚΕΥΩΝ ΣΕΙΣΜΟΠΛΗΚΤΩΝ ΚΤΙΡΙΩΝ

Ανάλογα με την επιλογή του σεναρίου ανάλυσης, είτε πρόκειται για γραμμική είτε για μη γραμμική ανάλυση, έχετε τη δυνατότητα να ορίσετε το φάσμα επιταχύνσεων για τα σεισμόπληκτα κτίρια, μέσα από τις αντίστοιχες παραμέτρους.

Επιλέξτε το σενάριο ανάλυσης και ανοίξτε τις παραμέτρους

 

C:\Users\adegkle\AppData\Local\Temp\SNAGHTML100488ff.PNGC:\Users\adegkle\AppData\Local\Temp\SNAGHTMLff6d52f.PNG

Αφού έχει προηγηθεί ο από όπου έχει προκύψει η απαίτηση για τη σύνταξημελετών αποκατάστασης, επιλέγετε το για τον καθορισμό του φάσματος.

Το κάτω μέρος του παραθύρου που ανοίγει αφορά τα σεισμόπληκτα:

Για το έλεγχο των σεισμοπλήκτων, αρχικά ενεργοποιείτε το αντίστοιχο checkbox .

Κατόπιν ορίζετε την “Κατηγορία κτιρίων” σύμφωνα με το Φ.Ε.Κ όπου διακρίνονται δύοκατηγορίες υφισταμένων σεισμόπληκτων κτιρίων από οπλισμένο σκυρόδεμα (Ι,ΙΙ), ανάλογαμε τη μέθοδο αντισεισμικού υπολογισμού με την οποία αυτά μελετήθηκαν.

  1. Για κτίρια κατηγορίας Ι:

ορίστε το “Συντελεστή σεισμικής επιβαρύνσεως ε” που χρησιμοποιήθηκε για την εκπόνηση της μελέτης του κτιρίου, για τον υπολογισμό της Οριζόντιας Επιτάχυνσης Σχεδιασμού α*/gσύμφωνα με τον πίνακα 3 και επιλέξτε την εντολή

Σε σεισμόπληκτα κτίρια που μελετήθηκαν ή/και κατασκευάστηκαν πριν τις 26/02/1959 καθώς και σε κτίρια χωρίς οικοδομική άδεια τμηματικά ή στο σύνολό τους, ως συντελεστής σεισμικής επιβαρύνσεως ε θα θεωρείται ο συντελεστής που θα έπρεπε να είχε ληφθεί υπόψη σύμφωνα με τον Αντισεισμικό Κανονισμό του 1959, συναρτήσει της σεισμικότητας της περιοχής (Ι, ΙΙ, ΙΙΙ) και της επικινδυνότητας του εδάφους (α, β, γ).

C:\Users\adegkle\AppData\Local\Temp\SNAGHTML1039d75c.PNG

Σε περίπτωση εφαρμογής μη γραμμικών μεθόδων ανάλυσης, όπως αυτές προβλέπονται στον ΚΑΝ.ΕΠΕ., θα χρησιμοποιείται οριζόντιο ελαστικό φάσμα επιταχύνσεων Se (T), το οποίο θα προκύπτει από το προαναφερόμενο οριζόντιο φάσμα σχεδιασμού Sd (T) (Σχήμα 2 και Πίνακας 3) θέτοντας k = 1.0 και πολλαπλασιάζοντας τις τιμές των τεταγμένων του φάσματος Sd (T) με το συντελεστή 1.50 για κτίρια της περιόδου …< 1985 και με το συντελεστή 2.00 για κτίρια της περιόδου 1985 < … < 1995, αντίστοιχα.

Για το λόγο αυτό, σε περίπτωση εφαρμογής μη γραμμικών μεθόδων ανάλυσης, ενεργοποιείτε το checkbox στα προ του 1985 κτίρια.

  1. Για κτίρια κατηγορίας ΙΙ:

Στην περίπτωση σεισμοπλήκτων κτιρίων κατηγορίας ΚΙΙ ως φάσμα σχεδιασμού και ελαστικό φάσμα, τόσο για τις οριζόντιες συνιστώσες όσο και για την κατακόρυφη συνιστώσα της σεισμικής δράσης, θα χρησιμοποιούνται τα φάσματα όπως αυτά παρουσιάζονται στους αντίστοιχους Αντισεισμικούς Κανονισμούς ΝΕΑΚ & ΕΑΚ, λαμβάνοντας υπόψη όλες τις παραδοχές που είχαν ληφθεί υπόψη κατά τη φάση μελέτης του σεισμόπληκτου κτιρίου…

Επιλέγοντας την κατηγορία ΙΙ ενεργοποιείται το πλήκτρο του ΕΑΚ, ενώ αντίστοιχα απενεργοποιούνται τα πεδία που αφορούν την κατηγορία Ι

Επιλέξτε για να ανοίξει το παράθυρο των παραμέτρων που θα πρέπει να ορίσετε για τον υπολογισμό του φάσματος σχεδιασμού.

C:\Users\adegkle\AppData\Local\Temp\SNAGHTML104b3345.PNG

Αφού ορίσετε τις παραμέτρους, πιέστε ΟΚ. Κλείνει το παράθυρο των παραμέτρων και επιλέγετε

C:\Users\adegkle\AppData\Local\Temp\SNAGHTML1050f4b8.PNG

Μετά τον υπολογισμό του φάσματος ακολουθείστε τη διαδικασία της ανάλυσης, ελαστική ή μη ελαστική όπως εξηγήθηκε στα προηγούμενα κεφάλαια.

Διαστασιολόγηση

42. Πώς εισάγω τα κατασκευαστικά σχέδια και τις λεπτομέρειες ενός διαστασιολογημένου φορέα στο περιβάλλον Ξυλότυπος

Στο πεδίο Ξυλότυποι εισάγετε τα κατασκευαστικά σχέδια και τις λεπτομέρειες, ανά στάθμη, ενός φορέα που έχει προηγούμενος διαστασιολογηθεί και καταχωρηθεί.

Η εντολή Εισαγωγή ανοίγει το παράθυρο για την επιλογή του φακέλου της μελέτης.

Επιλέγετε:

–          τον τύπο του σχεδίου από το Files of Type

–          τον αριθμό του ορόφου και

–          πιέζετε την εντολή Find

C:\Users\adegkle\AppData\Local\Temp\SNAGHTML52bef21b.PNG

Στο παράθυρο που ανοίγει επιλέγετε το path και ΟΚ

Δείχνετε το σημείο εισαγωγής και εισάγετε το σχέδιο της επιλεγμένης στάθμης, επαναλαμβάνοντας τη διαδικασία για όλες τις στάθμες.

Αντίστοιχα, επιλέγοντας τα Αναπτύγματα Δοκών (παλαιά και νέα) το path στο Find σας παραπέμπει σε ένα νέο παράθυρο για να επιλέξετε τις περασιές μία, μία.

Δείχνετε το σημείο εισαγωγής και εισάγετε το σχέδιο της επιλεγμένης στάθμης, επαναλαμβάνοντας τη διαδικασία για όλες τις στάθμες και όλες τις λεπτομέρειες.

43. Πού φαίνεται η διαστασιολόγηση μιας επιφάνειας με επιφανειακά πεπερασμένα στοιχεία

Για τέτοιες επιφάνειες , τα αποτελέσματα οπλισμού Asx , Asz άνω και κάτω , δίνονται υπό την μορφή ισοτασικών γραμμών σε cm2/m , για κάθε συνδυασμό.

Οι δυσμενέστεροι οπλισμοί προκύπτουν από την περιβάλλουσα όλων των συνδυασμών.

Faq097

Από πίνακες οπλισμών ο μηχανικός μπορεί να μετατρέψει τα απαιτούμενα τετραγωνικά εκατοστά οπλισμού ανά μέτρο πλάτους ,σε σίδερα κάποιας διαμέτρου (π.χ. Φ14/10).

44. Πώς αλλάζω οπλισμούς σε υποστύλωμα που έχει ήδη διαστασιολογηθεί ?

Ο Νέος Εditor Υποστυλωμάτων του ScadaPro, ονομάζεται “Λεπτομέρειες οπλισμών”, καιαποτελεί μέρος μίας νέας καινοτόμας ομάδας εργαλείων για τη διαχείριση λεπτομερειών και την παραγωγή ολοκληρωμένων σχεδίων.

Στο πεδίο Κύριος Οπλισμός μπορείτε να πραγματοποιήσετε τροποποιήσεις και επεμβάσεις στον κύριο οπλισμό του υποστυλώματος.

Ο κύριος οπλισμός χωρίζεται σε ράβδους παρειάς και γωνιακά. Πλησιάζοντας με το mouse τις ράβδους της λεπτομέρειας της διατομής, ενεργοποιείται η κατάσταση, και βλέπετε τα χαρακτηριστικά της (είδος, τύπο).

Η λογική που ακολουθείται για τις επεμβάσεις είναι η εξής: Επιλέγετε την εντολή, δείχνετε τη ράβδο και επεμβαίνετε:

  •  Για να τροποποιήσετε τη διάμετρο και τον τύπο των γωνιακών ράβδων:
  •  Για να τροποποιήσετε τον αριθμό, τη διάμετρο και τον τύπο των ράβδων της παρειάς:.
  • Για να εισάγετε ράβδους παρειάς όταν δεν υπάρχουν:
  •  Για να διαγράψετε ράβδους:
  •  Για να εισάγετε γραμμές διαστάσεων:
  • Για να εξαιρέσετε μία ράβδο από τον έλεγχο σε Διαξονική Κάμψη:
  • Για να εφαρμόσετε τις τροποποιήσεις που κάνετε σε όλες τις ίδιες ράβδους:

Τα βήματα που ακολουθούνται σε κάθε επέμβαση στις ράβδους, καθώς και στους συνδετήρεςκαι οι αντίστοιχοι έλεγχοι σύμφωνα με τις επεμβάσεις αυτές, θα βρείτε στο αναλυτικό εγχειρίδιο με τίτλο ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β: «ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ ΟΠΛΙΣΜΩΝ ΣΤΥΛΩΝ»

45. Πώς αλλάζω οπλισμούς σε δοκό που έχει ήδη διαστασιολογηθεί?

Ο Νέος Εditor Δοκών του ScadaPro, ονομάζεται “Λεπτομέρειες οπλισμών”, και αποτελεί μέρος μίας νέας καινοτόμας ομάδας εργαλείων για τη διαχείριση λεπτομερειών και την παραγωγή ολοκληρωμένων σχεδίων.

Η ενότητα Κύριος Οπλισμός Ανοίγματος περιλαμβάνει εργαλεία που σας επιτρέπουν να τροποποιήσετε τον κύριο οπλισμό του επιλεγμένου ανοίγματος.

Η ενότητα Οπλισμός Στηρίξεων περιλαμβάνει εργαλεία που σας επιτρέπουν να τροποποιήσετε και να προσθέσετε οπλισμό στηρίξεων στις στηρίξεις της επιλεγμένης δοκού.

Η ενότητα Συνδετήρες περιλαμβάνει εργαλεία που σας επιτρέπουν να τροποποιήσετε και να προσθέσετε συνδετήρες στις στηρίξεις και τα ανοίγματα της επιλεγμένης δοκού.

Η ενότητα Πρόσθετα περιλαμβάνει εργαλεία που σας επιτρέπουν να τροποποιήσετε και να προσθέσετε Πρόσθετα σίδερα λόγω Διάτμησης (Λοξά) στις στηρίξεις και τα ανοίγματα της επιλεγμένης δοκού, καθώς και Πρόσθετα σίδερα λόγω Κάμψης στα ανοίγματα.

Η ενότητα Ρηγμάτωση περιλαμβάνει εργαλεία που σας επιτρέπουν να τροποποιήσετε και να προσθέσετε οπλισμό Ρηγμάτωσης Άνω και Κάτω, στις στηρίξεις και τα ανοίγματα της επιλεγμένης δοκού.

Τα βήματα που ακολουθούνται σε επέμβαση στις ράβδους, στους συνδετήρες, καθώς και τα διαγράμματα που προκύπτουν, θα βρείτε στο αναλυτικό εγχειρίδιο με τίτλο ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α: «ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ ΟΠΛΙΣΜΩΝ ΔΟΚΩΝ»

46. Πώς κάνω ικανοτικό έλεγχο κόμβου?

Το πεδίο “Ικανοτικός Έλεγχος” περιέχει τις εντολές για την εκτέλεση και την εμφάνιση των αποτελεσμάτων του ικανοτικού. Ο ικανοτικός έλεγχος γίνεται ανά στάθμη. Θα πρέπει να γίνεται παντού όπου απαιτείται και να προηγείται πάντα της διαστασιολόγησης των στύλων και των τοιχίων.

Για την εκτέλεση και την εμφάνιση των αποτελεσμάτων του ικανοτικού επιλέγετε την εντολήΕπίλυση:

Επιλεκτικά

Για την εκτέλεση του ικανοτικού ελέγχου σε μεμονωμένο κόμβο. Επιλέγετε την εντολή και στη συνέχεια δείχνετε τον κόμβο του οποίου θέλετε να γίνει ο ικανοτικός έλεγχος.

Συνολικά

Για την εκτέλεση του ικανοτικού ελέγχου όλων των κόμβων της ενεργής στάθμης (η στάθμη που φαίνεται στην οθόνη σας).

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ:

Απαραίτητη προϋπόθεση και για τον επιλεκτικό και για το συνολικό ικανοτικό έλεγχο κόμβων είναι να έχει προηγηθεί η διαστασιολόγηση των δοκών, καθώς και να είναι επιλεγμένη η“Ικανοτική Μεγέθυνση” στα πεδία Δοκοί-Στύλοι στο παράθυρο των Παραμέτρων της Διαστασιολόγησης

Ο ικανοτικός έλεγχος θα πρέπει να γίνεται παντού όπου απαιτείται και να προηγείται πάντα της διαστασιολόγησης των στύλων και των τοιχίων.

Ο χαρακτηρισμός των κόμβων είναι μία διαδικασία που εάν δεν πραγματοποιηθεί από τον χρήστη, το πρόγραμμα θα θεωρήσει όλους τους κόμβους “Ελεύθερους” και στις δύο διευθύνσεις.

Στην τελευταία ενότητα των παραμέτρων της Διαστασιολόγησης “Ικανοτικός Κόμβων”

καθορίζετε κατά x και κατά z τις παραμέτρους που θα χρησιμοποιηθούν κατά τον ικανοτικό έλεγχο.

Πιο συγκεκριμένα καθορίζετε το άνω όριο του συντελεστή ικανοτικής μεγέθυνσης κόμβουacd.

Γενικά η τιμή του αcd ορίζεται ότι πρέπει να είναι μικρότερη ή ίση της τιμής του συντελεστή σεισμικής συμπεριφοράς q.

–          Για τις θέσεις πάκτωσης των υποστυλωμάτων λαμβάνεται αcd ίσο με 1,35.

–          Τσεκάρετε την αντίστοιχη επιλογή και πληκτρολογείτε την τιμή που εσείς επιθυμείτε.

–          Εάν δεν τσεκάρετε καμία επιλογή, το πρόγραμμα θα λάβει υπόψη την τιμή του acd που θα υπολογίσει.

–          Ο καθορισμός του είδους του κόμβου θα γίνει στη συνέχεια με την επιλογή “Χαρακτηρισμός κόμβου”.

47. Τι ΝΕΟ υπάρχει σχετικά με τον ΚΑΝ.ΕΠΕ.
  • Στο αρχείο που εμφανίζεται με τα αποτελέσματα της pushover για κάθε βήμα,

αναγράφονται πλέον οι ενεργές δυσκαμψίες για το συγκεκριμένο βήμα για δοκούς και στύλους αντίστοιχα.

cid:image001.png@01D1AC63.0EB24940

Τα στοιχεία παρουσιάζονται ανά άκρο και ανά κατεύθυνση

Μέσα στο αρχείο έχουν παραμείνει και ο πίνακας με τις ενεργές δυσκαμψίες που αναγράφονταν πριν αλλά αφορούσαν τις τιμές του τελευταίου μόνο βήματος.

cid:image002.png@01D1AC63.0EB24940

Η αντίστοιχη ένδειξη στις στήλες «Πλαστική Άρθρωση, Αρχή, Τέλος» δείχνει αν στο συγκεκριμένο βήμα τα άκρα έχουν πλαστικοποιηθεί ή όχι.

  • Σχετικά με το συντελεστή γsd:

Ανάλογα με τη ΣΑΔ λαμβάνεται κανονικά και προσαυξάνεται αν το επιλέξει ο μελετητής.

O γsd πολλαπλασιάζει όλα τα εντατικά μεγέθη (Στατικά και σεισμικά) σε όλες τις μεθόδους,εκτός από την μέθοδο με τους τοπικούς δείκτες πλαστιμότητας m, όπου πολλαπλασιάζει μόνο τα σεισμικά.

cid:image003.png@01D1AC64.033A8950

  • Στον έλεγχο επάρκειας σε όρους παραμορφώσεων εμφανίζεται, για την κάθε στάθμη

επιτελεστικότητας, εκτός από την ένδειξη «ΝΑΙ» ή «ΟΧΙ» και ο λόγος επάρκειας

cid:image004.png@01D1AC65.03BC9520

Στο παραπάνω στοιχείο, για την Α στάθμη δεν υπάρχει λόγος γιατί γενικά η ανάπτυξη γωνίας στροφής πλαστικής άρθρωσης σημαίνει ότι το άκρο εισήλθε στην πλαστική περιοχή, ενώ για τις άλλες δύο στάθμες φαίνεται ο λόγος για την αρχή και το τέλος αντίστοιχα.

  • Βελτίωση έγινε επίσης στον τρόπο παρουσίασης των αποτελεσμάτων του ελέγχου

επάρκειας τεμνουσών στην Pushover.

cid:image006.png@01D1AC67.4FADE360

Υπενθυμίζεται ότι σε αυτό τον πίνακα παρουσιάζονται μόνο τα στοιχεία (Δοκοί – Στύλοι χωριστά) τα οποία έχουν λόγο επάρκειας μεγαλύτερο του 1.

Αναγράφεται λοιπόν καταρχάς και πάνω στον τίτλο, για την κάθε στάθμη, το αντίστοιχο βήμα. Στη συνέχεια και  για το κάθε στοιχείο, ανά κατεύθυνση και για τον κόμβο αρχής και τέλους, αναγράφονται οι τρεις αντοχές και το βήμα της ανάλυσης στο οποίο έγινε η αστοχία (και τοποθετήθηκε πλαστική άρθρωση).

Στη συνέχεια αναγράφεται ο δυσμενέστερος (μεγαλύτερος λόγος).

Ακολούθως αναγράφεται η επάρκεια ΝΑΙ – ΟΧΙ για την κάθε στάθμη επιτελεστικότητας. Αν το βήμα που το στοιχείο αστοχεί σε τέμνουσα είναι μικρότερο του βήματος της στάθμης επιτελεστικότητας τότε για αυτή τη στάθμη έχουμε αστοχία.

Για παράδειγμα, για το στοιχείο 94 έχουμε σαν βήμα αστοχίας το 6 το οποίο είναι μικρότερο του βήματος της Α (7) και της Β (11) και της Γ(13) που σημαίνει πως έχουμε ανεπάρκεια και για τις τρεις στάθμες επιτελεστικότητας.

Τέλος στην περίπτωση που δεν αναγράφεται καμία ένδειξη στις επάρκειες των σταθμών (όπως συμβαίνει με το στοιχείο 92 που αστοχεί στο βήμα 17) σημαίνει πως το βήμα αστοχίας σε τέμνουσα είναι μεγαλύτερο και από το αντίστοιχο της τρίτης στάθμης ( που εδώ είναι το 13) άρα πρακτικά δεν υπάρχει πρόβλημα.

  • Στη τη γενικότερη διαδικασία της αποτίμησης και ανασχεδιασμού με ελαστικές

μεθόδους, σχετικά με την επιλογή των αστερίσκων στις Λεπτομέρειες Οπλισμών

Στύλων:

και Δοκών:

όσον αφορά τα εντατικά μεγέθη για τον έλεγχο των ενισχύσεων:

Η επιλογή πλέον διαβάζει με πρώτη προτεραιότητα τα εντατικά του τελευταίου  σεναρίου που εμφανίστηκαν οι έλεγχοι στην ανάλυση και σε δεύτερη προτεραιότητα τα εντατικά των συνδυασμών που φορτώσαμε στη διαστασιολόγηση.

48. Τι ΝΕΟ υπάρχει στην έκδοση SCADA Pro 16 .
  • Προστέθηκε φορτίο θερμοκρασιακής μεταβολής για τα πεπερασμένα επιφανειακά

στοιχεία.

Πιο συγκεκριμένα, για τα Plate (shell) elements προστέθηκε το φορτίο της ομοιόμορφης θερμοκρασιακής μεταβολής και το φορτίο της γραμμικής θερμοκρασιακής μεταβολής.

–          Το πρώτο (ομοιόμορφη θερμοκρασιακή μεταβολή) προκαλεί μεμβρανική παραμόρφωση εντός του επιπέδου του στοιχείου, ενώ

–          το δεύτερο (γραμμική θερμοκρασιακή μεταβολή) προκαλεί καμπτική παραμόρφωση.

Πρέπει να σημειωθεί ότι τα δύο πρώτα φορτία για το plate στοιχείο μπορούν να ενταχθούν είτε στην ίδια φόρτιση, είτε σε δύο διαφορετικές φορτίσεις. Αν ενταχθούν σε δύο διαφορετικές φορτίσεις για να ληφθούν ξεχωριστά αποτελέσματα ΠΡΕΠΕΙ να πάει η κάθε φόρτιση σε διαφορετικό σενάριο ανάλυσης.

C:\Users\adegkle\AppData\Local\Temp\SNAGHTML4bf4eb6.PNG

C:\Users\adegkle\AppData\Local\Temp\SNAGHTML4c0e6cb.PNG

Αν βάλετε και τις δύο φορτίσεις στο ίδιο σενάριο ανάλυσης θα πάρετε αθροιστικά αποτελέσματα αλλά σε μία φόρτιση (την πρώτη).

Για τα στοιχεία Plane (Stress, Strain, Axisymmetric) υπάρχει η δυνατότητα επιβολής μόνο του πρώτου φορτίου.

  • Προστέθηκε η δυνατότητα εμφάνισης των τιμών του επιλεγμένου μεγέθους μέσα στην

επιφάνεια του επιφανειακού στοιχείου

Ενεργοποιώντας το Τιμές στην κάτω οριζόντια μπάρα, μπορείτε να δείτε τις τιμές του επιλεγμένου μεγέθους μέσα στην επιφάνεια του επιφανειακού στοιχείου.

Καθώς και την τιμή των ισοτασικών πάνω σε αυτές

  • Προστέθηκε η εντολή Report για τον οπλισμό των επιφανειακών στοιχείων

Αφορά το οπλισμό των επιφανειακών στοιχείων

και επιλέγοντάς το,

εμφανίζει για κάθε επιφανειακό στοιχείο:

–          το δυσμενέστερο As,

–          τον συνδυασμό από τον οποίο προκύπτει και

–          τα αντίστοιχα εντατικά μεγέθη.

Πώς πραγματοποιείται ο Έλεγχος Βέλων Κάμψης στις δοκούς;

Ο έλεγχος των βελών κάμψης στις δοκούς σύμφωνα με τον EC2 γίνεται με την επιλογή του αντίστοιχου ελέγχου στις παραμέτρους διαστασιολόγησης των δοκών. 

Εδώ καθορίζεται και το άνω όριο (l/a) των παραμορφώσεων.

 

Τα αποτελέσματα του ελέγχου εμφανίζονται στο τέλος του αρχείου της διερεύνησης 

Για παράδειγμα, στο παραπάνω δοκάρι γίνεται ο έλεγχος για τους 3 συνδυασμούς λειτουργικότητας (100, 101, 102) και το μέγεθος Du1 είναι η μέγιστη παραμόρφωση του στοιχείου, έτσι όπως αυτή προκύπτει από τον υπολογισμό της ελαστικής γραμμής του.

Το μέγεθος Du2 είναι η παραμόρφωση έτσι όπως υπολογίζεται με βάση τη σχέση 7.18 του EC2.

Στη συνέχεια υπολογίζεται και αναγράφεται το άθροισμα (Du1+Du2) και στην τέταρτη στήλη είναι το άνω όριο l/a. 

Πρέπει να ισχύει (Du1+Du2) < l/a , για να μην υπάρχει πρόβλημα.

 

Πώς πραγματοποιείται ο υπολογισμός για τα μήκη αγκύρωσης με βάση τον EC2;

Ο βασικός τύπος είναι

μέγεθος το οποίο χρησιμοποιείται και για τον τύπο του μήκους αγκύρωσης

Χάριν απλοποίησης και προς τη μεριά της ασφάλειας, λαμβάνουμε όλους τους συντελεστές α=1.

Το lbd είναι το συνολικό μήκος αγκύρωσης, δηλαδή το ευθύγραμμο μήκος, το τύμπανο και το κατακόρυφο μήκος. 

Το παρακάτω σχήμα είναι από τον ΕΚΩΣ γιατί ο EC2 δεν τα δείχνει με σαφήνεια 

Όπου lb,net είναι αντίστοιχα στον EC2 το lbd. 

Έχουμε λοιπόν:

          ένα ευθύγραμμο μήκος αγκύρωσης lb,min που στο detailing (λεπτομέρειες οπλισμού) το ονομάζουμε l1 και

          ένα κατακόρυφο μήκος αγκύρωσης που στο detailing το ονομάζουμε l2. 

Στο lb,min (=l1) περιλαμβάνεται και το μήκος του τυμπάνου διαμέτρου D, όπου τη διάμετρο D την θεωρούμε 7*Φ. 

 

Η διαδικασία που ακολουθούμε είναι η εξής: 

  1. Υπολογίζουμε το συνολικό μήκος αγκύρωσης lbd.
  2. Υπολογίζουμε ένα ΕΛΑΧΙΣΤΟ ευθύγραμμο μήκος αγκύρωσης, lb,min, από τους παρακάτω τύπους

 

 

Με βάση και το παρακάτω σχέδιο

Το lb,min το μετράμε 5Φ μέσα από την παρειά όπως φαίνεται και στο παραπάνω σχήμα από τον ΕΚΩΣ αλλά και στο παρακάτω από τον EC2 για τις δοκούς 

 

Αν η τιμή που θα προκύψει για το ευθύγραμμο μήκος αγκύρωσης είναι μικρότερη του πλάτους της στήριξης (μείον την επικάλυψη), αυξάνουμε το ευθύγραμμο μήκος μέχρι την έξω παρειά της στήριξης (μείον πάντα την επικάλυψη). Αυτό λοιπόν είναι το l1 στο detailing το οποίο περιλαμβάνει και το τύμπανο. 

Όταν λοιπόν αυτό βγει έξω από τη στήριξη, σημαίνει πως δεν επαρκεί το πλάτος της στήριξης, οπότε ή πρέπει να μεγαλώσω το πλάτος της στήριξης, ή να μικρύνω τη διάμετρο του οπλισμού, ή να παίξω με τις ποιότητες χάλυβα και σκυροδέματος. 

  1. Υπολογίζουμε το κατακόρυφο μήκος αγκύρωσης το οποίο προκύπτει από το συνολικό που υπολογίστηκε στο βήμα 1 μείον το l1 που υπολογίστηκε στο βήμα 2. 

Αυτό έχει ένα ελάχιστο κάτω όριο μήκους τα 5Φ

 

ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ: 

Ας δούμε ένα παράδειγμα σε εφαρμογή όλων των παραπάνω. 

Διάμετρος φ25 C20/25 B500C (επίτηδες μεγάλη διάμετρος για να φανεί η διαφορά)

fyd= 434782.61 kpa = σsd

fbd= 2.25*1*1*fctd=2.25*1*1*fctk0,005/γc=2.25 kpa

lbd=25/4* 434782.61/2.25=1207.72 mm= 120.78 cm

 

Το ευθύγραμμο μήκος αγκύρωσης για εφελκυόμενη περιοχή είναι:

l1 = 0.3*120.78= 36.23 cm

Σε αυτό προστίθενται τα 5φ της αρχής και έχουμε:

36.23+5*2.5= 48.73 cm

 

 

Είναι το l1 που φαίνεται παραπάνω το οποίο περιλαμβάνει και το μήκος του τυμπάνου. Η διαφορά με την τιμή 39 cm (που είναι μόνο το ευθύγραμμο μήκος μέχρι την αρχή της καμπύλης) που φαίνεται στο γραφικό είναι ακριβώς το μήκος της καμπύλης του τυμπάνου που υπολογίστηκε 48-39=9 cm.

Τέλος το κατακόρυφο ευθύγραμμο είναι το υπόλοιπο μήκος όταν αφαιρεθεί το l1 δηλαδή

120.78-36.23= 83 cm

Στη νέα έκδοση του προγράμματος φαίνεται σαν είδος αστοχίας γραφικά όταν ο οπλισμός βγαίνει έξω από τη στήριξη.

Πώς πραγματοποιείται ο έλεγχος της διατμητικής αντοχής του κόμβου σύμφωνα με την παρ.7.2.5. του ΚΑΝ.ΕΠΕ

Στη νέα έκδοση του Scada Pro προστέθηκε ο έλεγχος της διατμητικής αντοχής του κόμβου σύμφωνα με την παρ.7.2.5. του ΚΑΝ.ΕΠΕ.

Εκτελούνται οι δύο προβλεπόμενοι έλεγχοι σε:

  • Διαγώνια εφελκυστική ρηγμάτωση
  • Αστοχία σε διαγώνια θλίψη

Η επιλογή του ελέγχου έχει μπει στο μενού της επίλυσης των Υποστυλωμάτων.

 

Στην επιλογή «Παράμετροι»

 

Γίνεται η επιλογή του είδους της ανάλυσης από την οποία προέρχονται τα εντατικά.

  1. Αν η ανάλυση είναι ανελαστική (pushover), επιλέγετε τη στάθμη επιτελεστικότητας με βάση την οποία θα γίνουν οι έλεγχοι.
  2. Αν η ανάλυση είναι ελαστική, επιλέγετε τα αστεράκια (****) (η επιλογή της στάθμης επιτελεστικότητας για την ελαστική ανάλυση έχει γίνει ήδη στις παραμέτρους του σεναρίου της ανάλυσης).

Στη συνέχεια, με την επιλογή «Έλεγχοι» γίνεται ο έλεγχος των κόμβων συνολικά, αλλά μόνο για την τρέχουσα στάθμη.

 

  • Στην πρώτη στήλη είναι ο αριθμός του κόμβου (7)
  • Στη δεύτερη στήλη αναγράφεται ο στύλος άνω (13) και ο στύλος κάτω (7)
  • Στη συνέχεια ανά διεύθυνση (yy και zz), έχουμε τις δοκούς (πρώτα κατά yy)  που συντρέχουν από αριστερά (εδώ δεν υπάρχει, ο στύλος είναι γωνιακός)  και από δεξιά (39)
  • Στη συνέχεια έχουμε ξεχωριστά για τον κάθε έλεγχο, το άθροισμα ροπών αντοχής των δοκών που συντρέχουν (ΣΜyb) και το άθροισμα ροπών αντοχής των στύλων (ΣΜyc). Το ποιο από τα δύο μεγέθη είναι μεγαλύτερο καθορίζει ποια από τις δύο τέμνουσες είναι η κρίσιμη σύμφωνα και με το παρακάτω διάγραμμα.

 

 

Αν  ΣΜyb < ΣΜyc τότε οι δοκοί εισάγουν οριζόντια τέμνουσα δύναμη Vjh, ενώ

αν ΣΜyb > ΣΜyc τότε τα υποστυλώματα καθορίζουν την διατμητική ένταση  Vjv. 

  • Στη συνέχεια υπολογίζεται η τάση τj που αναπτύσσεται στη διεπιφάνεια και υπολογίζονται οι λόγοι:

για το πρώτο είδος αστοχίας : τj/τc

για το δεύτερο είδος αστοχίας : τj/τju.

Λόγοι μεγαλύτεροι της μονάδας εμφανίζονται κόκκινοι. 

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ: 

Οι έλεγχοι γίνονται:

          για μεν την ανελαστική ανάλυση για τα συγκεκριμένα εντατικά μεγέθη της στάθμης επιτελεστικότητας που έχει επιλεγεί,

          για δε την ελαστική ανάλυση ο έλεγχος γίνεται για τον κάθε συνδυασμό και το τελικό αποτέλεσμα είναι ο δυσμενέστερος λόγος.

Απαραίτητη  προϋπόθεση για την εκτέλεση των ελέγχων του κόμβου είναι η δημιουργία των διαγραμμάτων αλληλεπίδρασης Μ-Ν.

Αποτελέσματα

Διευκρινίσεις σχετικά με τους τοπικούς άξονες στα πεπερασμένα επιφανειακά στοιχεία

ΣΗΜΑΝΤΙΚΕΣ ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ 

      Κάθε φορά που ορίζετε πλέγμα επιφανειακού 3D, και μετά τη δημιουργία του Μαθηματικού Μοντέλου, επιστρέφετε ΠΑΝΤΑ στον Υπολογισμό του πλέγματος, για να επαναπροσδιοριστεί αυτόματα η σωστή κατεύθυνση των επιφανειακών στοιχείων, με τη χρήση της εντολής “Auto 

 

      Για να εμφανίσετε τους τοπικούς άξονες των επιφανειακών στοιχείων, ενεργοποιείτε την αντίστοιχη επιλογή μέσα από τους    Διακόπτες.

Τα τόξα που εμφανίζονται ορίζουν τους τοπικούς άξονες των επιφανειακών στοιχείων, σύμφωνα με τον κανόνα του δεξιόστροφου κοχλία.

Η κατεύθυνση του τόξου δηλώνει τον x και το σημείο στην άκρη του, τη φορά. 

Διευκρινίσεις σχετικά με τις φορές και τους οπλισμούς στα πεπερασμένα επιφανειακά στοιχεία

epifaneiaka 

  • Όσον αφορά τα εντατικά μεγέθη:

 

Τα μεγέθη αυτά αναφέρονται στο τοπικό σύστημα του στοιχείου το οποίο φαίνεται επίσης στην εικόνα και αναγράφονται στο αρχείο out.

Προσοχή εδώ πρέπει να δοθεί στις ροπές:

          Η Mxx είναι η ροπή ΠΕΡΙ τον τοπικό άξονα y και

          H Myy είναι η ροπή ΠΕΡΙ τον τοπικό άξονα x. 

Για καλύτερη κατανόηση,  στο παρακάτω παράδειγμα έχει εισαχθεί ένας πρόβολος. 

cid:image002.jpg@01D1FECE.B8A53D50 

          Ο τοπικός άξονας x συμπίπτει με τον καθολικό X.

Επομένως, στο αρχείο out περιμένουμε τις μεγάλες ροπές να τις δούμε περί τον τοπικό άξονα y, και επομένως τις ροπές Mxx. 

Πάμε λοιπόν στα αποτελέσματα και εμφανίζουμε τις ροπές Mxx: 

cid:image003.jpg@01D1FECE.B8A53D50 

Ενώ οι αντίστοιχες ροπές Myy είναι σαφώς πολύ μικρότερες: 

cid:image004.jpg@01D1FECE.B8A53D50 

  • Όσον αφορά τους οπλισμούς: 

          Άνω στο επιφανειακό είναι το σημείο ΑΡΧΗΣ του τοπικού z. 

Η πλευρά που αρχίζει ο z για να τρυπήσει το επιφανειακό

 

 

 

  

 

Φυσικά στον πρόβολο περιμένω να δω περισσότερο οπλισμό άνω και – ΠΡΟΣΟΧΗ – στην επιλογή z άνω και όχι x άνω. 

cid:image005.jpg@01D1FECE.B8A53D50 

Διευκρινίζεται ότι ο οπλισμός:

          αναφέρεται πλέον στους καθολικούς άξονες και

          η διεύθυνση τοποθέτησης είναι ΚΑΘΕΤΗ στον αντίστοιχο άξονα που αναφερόμαστε 

cid:image006.jpg@01D1FECE.B8A53D50

Πλάκες

Πώς χαρακτηρίζονται οι πλάκες;

Οι πλάκες μπορούν να χαρακτηριστούν με δύο τρόπους ανάλογα με: 

  • Τον τρόπο στήριξής τους.

Αν δηλαδή και σε ποιες πλευρές τους υπάρχουν δοκοί ή είναι ελεύθερα άκρα. Για το Scada αυτοί οι χαρακτηρισμοί είναι:              

          Πρόβολος

          Διέρειστη

          Τριέρειστη

          Τετραέρειστη 

  • Τον τρόπο της στατικής τους λειτουργίας.

Αν δηλαδή κάμπτονται και κατά στις δύο κύριες διευθύνσεις τους κατά τη μία μόνο: 

  1. Αν κάμπτονται και στις δύο κύριες διευθύνσεις τους, τότε ονομάζονται πλάκες δύο κατευθύνσεων ή πλάκες καμπτόμενες και κατά τις δύο διευθύνσεις. Τα κριτήρια για να χαρακτηριστεί έτσι μία πλάκα είναι δύο (και πρέπει να ισχύουν και τα δύο):

          Ο λόγος των πλευρών της (Μεγαλύτερη πλευρά / μικρότερη πλευρά) να είναι μικρότερος του 2.

          Να είναι τετραέρειστη  όσον αφορά τον τρόπο στήριξής της.

Στο Scada και στα αποτελέσματα παίρνει τον χαρακτηρισμό Τετραέρειστη,  όρος που καθορίζει και τη στατική λειτουργία και τον τρόπο στήριξής της. 

  1. Αν κάμπτονται κατά τη μία μόνο διεύθυνση, τότε ονομάζονται πλάκες μιας κατεύθυνσης ή πλάκες καμπτόμενες κατά τη μία διεύθυνση. Για να χαρακτηριστεί μία πλάκα έτσι, αρκεί να ισχύει ένα από τα παρακάτω δύο κριτήρια:

          Ο λόγος των πλευρών της (Μεγαλύτερη πλευρά / μικρότερη πλευρά) να είναι μεγαλύτερος ή ίσος του 2. Αυτό ισχύει έστω και αν στηρίζεται και στις τρεις ή τέσσερεις πλευρές της .

Σε αυτή την περίπτωση την χαρακτηρίζουμε στο Scada Αμφιέρειστη

          Να είναι διέρειστη, όσον αφορά τον τρόπο στήριξής της, που τότε προφανώς έχει μόνο μία κύρια διεύθυνση και την χαρακτηρίζουμε Διέρειστη.

Στα αποτελέσματα λοιπόν των πλακών και μετά το όνομα της πλάκας, υπάρχει ο χαρακτηρισμός σύμφωνα με όσα ειπώθηκαν παραπάνω.

Διαστασιολόγηση των πλακών με εισαγωγή από το μελετητή περισσοτέρων του ενός συνδυασμών

Στη νέα έκδοση του Scada Pro έχει προστεθεί η δυνατότητα εισαγωγής περισσότερων του ενός συνδυασμών για τη διαστασιολόγηση των πλακών.

Στο παράθυρο των παραμέτρων της διαστασιολόγησης και συγκεκριμένα στις Πλάκες:

 

 

 

 

 

 

  

 

Η μάσκα ανοίγει με τον ίδιο τρόπο για όλα τα σενάρια με τη διαφορά ότι,  για μεν το σενάριο των ελληνικών κανονισμών είναι προκαθορισμένος ο ένας συνδυασμός αστοχίας και μόνο, για δε τα υπόλοιπα σενάρια έχει προστεθεί ακόμα ένας συνδυασμός λειτουργικότητας. 

Για τον Ελληνικό κανονισμό (ΕΚΩΣ) ό συνδυασμός Λειτουργικότητας δεν έχει νόημα γιατί ο έλεγχος των παραμορφώσεων γίνεται με βάση τις διαστάσεις και το είδος στήριξης των πλακών, διαδικασία που γίνεται στην προεκτίμηση του ελάχιστου πάχους και δεν έχει να κάνει με την διαστασιολόγηση. 

Για να δημιουργήσουμε λοιπόν ένα νέο συνδυασμό, πιέζουμε το πλήκτρο Προσθήκη. Ο αριθμός γίνεται 3 και οι συντελεστές των φορτίσεων γίνονται 0. 

Τώρα μπορούμε να ορίσουμε τους συντελεστές καθώς και αν ο συνδυασμός θα είναι Αστοχίας ή Λειτουργικότητας.

Με τον ίδιο τρόπο μπορούμε να ορίσουμε όσους νέους συνδυασμούς θέλουμε ή και να τροποποιήσουμε αυτούς που έχουν ήδη δημιουργηθεί. Το Πρόγραμμα θα διαστασιολογήσει με την δυσμενέστερη ροπή όσον αφορά τους συνδυασμούς αστοχίας και με τα αντίστοιχα μεγέθη θα κάνει τους ελέγχους παραμορφώσεων από τους συνδυασμούς λειτουργικότητας. Μπορούμε επίσης με το πλήκτρο Διαγραφήνα διαγράψουμε τον συνδυασμό ή τους συνδυασμούς που έχουμε δημιουργήσει. Δεν διαγράφονται μόνο οι 1 & 2 προκαθορισμένοι συνδυασμοί.

 

Έλεγχος παραμορφώσεων στις πλάκες

Στη νέα έκδοση του Scada Pro έχει προστεθεί και ο έλεγχος παραμορφώσεων στις πλάκες. 

Ο έλεγχος των παραμορφώσεων γίνεται με βάση την 7.4.2 και 7.4.3 του EC2 και παρουσιάζεται στο τέλος των αποτελεσμάτων της κάθε πλάκας και εφόσον το σενάριο δεν είναι του ΕΚΩΣ.

Τα αποτελέσματα των δύο ελέγχων εμφανίζονται ξεχωριστά. 

 

Στο πρώτο έλεγχο προκύπτει και ένα ελάχιστο προτεινόμενο πάχος, το οποίο όμως δεν μπορεί να προταθεί στην αρχική αναγνώριση της πλάκας γιατί για τον υπολογισμό του απαιτούνται οι οπλισμοί της, αλλά και θα πρέπει να τροποποιηθεί σε περίπτωση ανεπάρκειας.

Στον υπολογισμό των μεγεθών του πρώτου ελέγχου δεν υπεισέρχονται εντατικά μεγέθη ενώ ο δεύτερος έλεγχος γίνεται με τον ή τους συνδυασμούς λειτουργικότητας. 

Επίσης στην εκτύπωση των αποτελεσμάτων, το τμήμα που έδειχνε το φορτίο της τομής

Εμφανίζεται πλέον ΜΟΝΟ όταν έχει οριστεί ένας συνδυασμός 

Αλλαγές έχουν γίνει επίσης και στον τρόπο παρουσίασης των αποτελεσμάτων των οπλισμών

Οι τίτλοι επάνω από ΕφελκυσμόςΘλίψη έχουν αλλάξει σε ΠάνωΚάτω και προσδιορίζουν τη θέση των οπλισμών στη πλάκα. Γράφεται πλέον μόνο μία τιμή ροπής της οποίας το πρόσημο καθορίζει αν ο οπλισμός θα μπει πάνω ή κάτω

  • Για θετική τιμή ροπής ο εφελκυσμός είναι κάτω και αντίστοιχα μπαίνει και ο οπλισμός.
  • Για αρνητική τιμή ροπής ο εφελκυσμός είναι πάνω και αντίστοιχα μπαίνει και ο οπλισμός.

Υπάρχει περίπτωση να έχουμε με θετική τιμή, κυρίως στη στήριξη, και απαίτηση θλιβόμενου οπλισμού οπότε τότε αναγράφονται απαιτούμενοι οπλισμοί και πάνω και κάτω. 

Ειδικά για το σενάριο διαστασιολόγησης των πολωνών οι οπλισμοί των πλακών θεωρούνται ίσιοι, δηλαδή δεν λαμβάνεται υπόψη ο μισός οπλισμός επάνω στη στήριξη, και όπου απαιτείται τοποθετείται πλέον οπλισμός στήριξης.

 

 

 

Λεπτομέρειες Οπλισμού Δοκών

Οπλισμός στηρίξεων

Στη πορεία της υλοποίησης του ενιαίου οπλισμού στις δοκούς με κοινό οπλισμό συγκεκριμένου μήκους, το πρόγραμμα τοποθετεί τα πρόσθετα σίδερα των στηρίξεων βάσει κριτηρίων. Υπάρχουν δύο τρόποι για την τοποθέτηση του πρόσθετου οπλισμού στηρίξεων.

     Ο πρώτος τρόπος είναι τα πρόσθετα σίδερα να έρχονται από το κάθε άνοιγμα εκατέρωθεν και να τοποθετούνται στην αντίστοιχη πλευρά του ανοίγματος.

          Ο δεύτερος τρόπος είναι να τοποθετείται ένα κοινό σίδερο στήριξης. 

εικόνα 1

εικόνα 2

Α. Το πρώτο κριτήριο είναι το πλάτος της στήριξης, όπως αυτό ορίζεται από τις παραμέτρους οπλισμού των δοκών.

 

 

Εάν αυτό υπερβαίνει την τιμή του max πλάτους στήριξης (βλ. εικόνα 1), τότε τοποθετούνται ξεχωριστά σίδερα στήριξης ανά παρειά.

Αν το πλάτος της στήριξης είναι μικρότερο από το max πλάτος, τότε τοποθετείται ένα κοινό σίδερο για όλη τη στήριξη (βλ. εικόνα 2).

 

ΣΗΜΕΙΩΣΗ:

Η αλλαγή της παραμέτρου αυτής μετά την δημιουργία των περασιών των δοκών, απαιτεί διαγραφή και εκ νέου δημιουργία τους.

 

 

Β. Το δεύτερο κριτήριο έχει να κάνει με τον πλάτος των δοκών που συντρέχουν στη στήριξη. Αν το πλάτος αυτό είναι διαφορετικό για τις δύο δοκούς, τότε τοποθετούνται ξεχωριστά πρόσθετα σίδερα στήριξης. Αν όχι, τοποθετείται κοινό σίδερο

 

 

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ:

Κοινό τοποθετείται μόνο αν πληρούνται και τα δύο παραπάνω κριτήρια:

  1. Πλάτος στήριξης < max πλάτος στις παραμέτρους
  2. Ίδιο πλάτος δοκών

 

WordPress Lightbox